Το ποντάρισμακαι οι παπατζήδες

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Αναφέρομαι στις δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές. Οταν ο ελληνικός λαός, υπό την κάλυψη κάποιας νομοθεραπευτικής διάταξης, δεν μπορούσε να ..

παρακολουθεί δημοσκοπήσεις. Ηταν απαγορευμένο. Και, προσέξτε, αυτό δεν ήταν αρκετό: μια έρπουσα, καγχαστική απαξίωση των εταιριών δημοσκοπήσεων άπλωνε τα δίχτυα της στην κοινωνία. Αυτό το στιλάκι είχε ξεκινήσει πριν από κάμποσα χρόνια από το έρκος των οδόντων κάποιων πολιτικών που δεν τους συνέφεραν τα προσωρινά αποτελέσματα. Γρήγορα κερδήθηκε ένας χώρος απαξίωσης. Το ξέρω ότι είναι αντιδημοκρατικό να κατηγορείς γενικώς και αορίστως «τα μπλογκ», αλλά δουλεύω το εργαλείο αυτό έξι χρονάκια και από κανέναν συνάδελφο, ήτοι ενθουσιώδη ερασιτέχνη, δεν έχω ακούσει υποβολιμαίες προβλέψεις. Απεναντίας, συχνά αντάμωσα από τα λεγόμενα «ειδησεογραφικά» μπλογκ σαφείς προγνώσεις, ενίοτε με κατηγορίες εναντίον γειτονικών μπλογκ ότι τα παίρνουν και τα λοιπά, επειδή υποστήριζαν παρατάξεις διαφορετικές από τις δικές τους. Στα επιτελεία των κομμάτων, κάποιοι ξύπνιοι έχουν διαδώσει πως είναι σε θέση να ελέγχουν «τον ψηφιακό χώρο», πράγμα που δεν αντάμωσα ακόμη να συμβαίνει.

Αυτές οι μαρτυρικές ημέρες είχαν δύο σκέλη «ελεύθερης σκέψης». Το πρώτο σκέλος ήταν το στοιχηματικό. Οι τζογαδόροι αγωνίζονταν να βρουν καμιά πληροφορία για τα έστω μειωμένα, στοιχήματά τους. Αλλά ήταν τέτοια η απαξίωση των δημοσκοπήσεων, και τέτοιο το κράξιμο, ώστε όλοι θεωρούσαν (δεν ξέρω το γιατί) πως κυκλοφορούσε τεχνική της κρυμμένης ψήφου και ότι όλα τα αρνάκια νοσταλγούσαν το μαντρί τους. Αυτό έφερε, ακόμη και σε τηλεοπτικές εκπομπές «ψαγμένες», να ποντάρουν σε δικομματισμό πάνω από 50%. Ο πραγματικός, μετά τα αποτελέσματα, ήταν 32%. Αυτό το 32% σερνόταν στις περισσότερες δήθεν αναξιόπιστες δημοσκοπήσεις κι όμως κανένα στοίχημα δεν κερδήθηκε από έναν τέτοιο καθαρό υπολογισμό. Ο υπόγειος πόλεμος της σαχλαμάρας ήθελε το ΠΑΣΟΚ να «φλερτάρει με το 20% και μάλιστα με τάσεις να το ξεπεράσει». Αν ίσχυε αυτό, θυμίζω πως το ΠΑΣΟΚ θα ήταν πρώτο κόμμα! Η δε Νέα Δημοκρατία πουθενά, ποτέ δε βρέθηκε κάτω από τις 20 μονάδες και τα πονταρίσματα κυμαίνονταν στο 25% (τα εχθρικά) και κάπου στο 30% τα ελαφρώς φιλικά.

Συμπέρασμα: δεν υπήρξε σπουδαία φαλκίδευση στα νούμερα. Ο μεγάλος αριθμός αναποφάσιστων μπορεί να προκαλούσε κάποιες αντιδράσεις, αλλά το πρώτο exit poll to εξήγησε: ο κόσμος αποφάσισε να ψηφίσει κατά μεγάλο ποσοστό την τελευταία εβδομάδα ή και αυθημερόν. Τζούφιο και αυτό το πορτοκάλι. Απεναντίας, πλήθος αβανταδόρων, όταν τους θέτεις αυτά τα νούμερα, κουνάνε το κεφάλι και αποδίδουν τη σιωπή των αμνών στο πολιτικό παπατζιλίκι. Δεν έχω καμιά ένσταση γι' αυτό, αλλά οι δημοσκοπήσεις έδειχναν το βάραθρο και εμείς κοιμόμασταν. Επειδή ο δικομματισμός ήταν καλό υπνωτικό. Νομίζω, μάλιστα, πως εξακολουθεί να είναι.ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ - ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ