Δευτέρα 03 Σεπτεμβρίου 2012
| iefimerida |
Οι
μεγαλύτερες επιχειρήσεις του χώρου των πουλερικών φαίνεται πως είχαν
στήσει καρτέλ κρατώντας την τιμή των κοτόπουλων στα ύψη. Σύμφωνα με την
Επιτροπή Ανταγωνισμού η Ελλάδα είχε το 4ο ακριβότερο κοτόπουλο στην
Ευρώπη το 2010...
Το καρτέλ των πουλερικών – Καθόριζαν τις τιμές και μοίραζαν τους πελάτες
Οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις του χώρου των πουλερικών φαίνεται πως είχαν στήσει καρτέλ κρατώντας την τιμή των κοτόπουλων στα ύψη. Σύμφωνα με την Επιτροπή Ανταγωνισμού η Ελλάδα είχε το 4ο ακριβότερο κοτόπουλο στην Ευρώπη το 2010.
Και ενώ όλα τα νοικοκυριά προσπαθούσαν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της οικονομικής κρίσης, αφού το διαθέσιμο εισόδημα τους μειωνόταν συνεχώς οι τιμές στα πουλερικά είχαν καταφέρει κατά μέσο όρο να είναι κατά 10% υψηλότερες από αυτές που έβρισκαν οι καταναλωτές στο τέλους του 2009.
Μπορεί οι αυξήσεις των φόρων να είχαν συμβάλει σε κάτι τέτοιο, ωστόσο η μειωμένη ζήτηση θα έπρεπε να έχει οδηγήσει σε μειώσεις τιμών, αν λειτουργούσε σωστά ο ανταγωνισμός. Κάτι τέτοιο όμως θα συνέβαινε σε μία αγορά που δουλεύει σε χωρίς μυστικές συμφωνίες.
Σύμφωνα με τα Νέα ένα τέτοιο πιθανό καρτέλ διερευνά η Επιτροπή Ανταγωνισμού αυτήν την περίοδο, παρακινούμενη από το γεγονός ότι το 2010 οι Ελληνες έτρωγαν το 4ο ακριβότερο κοτόπουλο στην Ευρώπη.
Όπως δείχνουν τα έως τώρα στοιχεία τρία καρτέλ το ένα συμπληρωματικό του άλλου ενδέχεται να λειτουργούσαν για να καθορίζονται οι τιμές του κοτόπουλου τις τελευταίες δύο δεκαετίες εις βάρος των Ελλήνων καταναλωτών. Από την έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού στον κλάδο της πτηνοτροφίας προκύπτει ότι από το 1996 έως και το 2010 συνολικά δεκατέσσερις εταιρείες συμμετείχαν σε δεκάδες μυστικές συναντήσεις με σκοπό να καθορίσουν κατώτατες τιμές πώλησης κρέατος κοτόπουλου.
Από το 1996, οπότε χρονολογείται το πρώτο συμφωνητικό που εντόπισε η έρευνα, έως το
2010 έγιναν περίπου 40 συναντήσεις. Οι σχετικές συνεννοήσεις των εκπροσώπων, στελεχών ανώτερου ή ανώτατου επιπέδου των μεγάλων εταιρειών, φαίνεται πως γίνονταν και μέσω του οικείου συνδέσμου αλλά και απευθείας μεταξύ τους. Κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι ελάμβαναν χώρα δύο - τρεις συναντήσεις τον χρόνο. Όπως φαίνεται από τα ευρήματα της έρευνας, ο σκοπός των συναντήσεων πέρα από τον καθορισμό τιμών ανά κανάλι διανομής – δηλαδή χονδρική, σουπερμάρκετ, μεγάλα κρεοπωλεία κ.ο.κ. – ήταν και ο διαχωρισμός της αγοράς έτσι ώστε να μην «κονταροχτυπιούνται» οι εταιρείες για τους πελάτες.
Και ενώ όλα τα νοικοκυριά προσπαθούσαν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της οικονομικής κρίσης, αφού το διαθέσιμο εισόδημα τους μειωνόταν συνεχώς οι τιμές στα πουλερικά είχαν καταφέρει κατά μέσο όρο να είναι κατά 10% υψηλότερες από αυτές που έβρισκαν οι καταναλωτές στο τέλους του 2009.
Μπορεί οι αυξήσεις των φόρων να είχαν συμβάλει σε κάτι τέτοιο, ωστόσο η μειωμένη ζήτηση θα έπρεπε να έχει οδηγήσει σε μειώσεις τιμών, αν λειτουργούσε σωστά ο ανταγωνισμός. Κάτι τέτοιο όμως θα συνέβαινε σε μία αγορά που δουλεύει σε χωρίς μυστικές συμφωνίες.
Σύμφωνα με τα Νέα ένα τέτοιο πιθανό καρτέλ διερευνά η Επιτροπή Ανταγωνισμού αυτήν την περίοδο, παρακινούμενη από το γεγονός ότι το 2010 οι Ελληνες έτρωγαν το 4ο ακριβότερο κοτόπουλο στην Ευρώπη.
Όπως δείχνουν τα έως τώρα στοιχεία τρία καρτέλ το ένα συμπληρωματικό του άλλου ενδέχεται να λειτουργούσαν για να καθορίζονται οι τιμές του κοτόπουλου τις τελευταίες δύο δεκαετίες εις βάρος των Ελλήνων καταναλωτών. Από την έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού στον κλάδο της πτηνοτροφίας προκύπτει ότι από το 1996 έως και το 2010 συνολικά δεκατέσσερις εταιρείες συμμετείχαν σε δεκάδες μυστικές συναντήσεις με σκοπό να καθορίσουν κατώτατες τιμές πώλησης κρέατος κοτόπουλου.
Από το 1996, οπότε χρονολογείται το πρώτο συμφωνητικό που εντόπισε η έρευνα, έως το
2010 έγιναν περίπου 40 συναντήσεις. Οι σχετικές συνεννοήσεις των εκπροσώπων, στελεχών ανώτερου ή ανώτατου επιπέδου των μεγάλων εταιρειών, φαίνεται πως γίνονταν και μέσω του οικείου συνδέσμου αλλά και απευθείας μεταξύ τους. Κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι ελάμβαναν χώρα δύο - τρεις συναντήσεις τον χρόνο. Όπως φαίνεται από τα ευρήματα της έρευνας, ο σκοπός των συναντήσεων πέρα από τον καθορισμό τιμών ανά κανάλι διανομής – δηλαδή χονδρική, σουπερμάρκετ, μεγάλα κρεοπωλεία κ.ο.κ. – ήταν και ο διαχωρισμός της αγοράς έτσι ώστε να μην «κονταροχτυπιούνται» οι εταιρείες για τους πελάτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου