Παρασκευή 08 Ιουνίου 2012
Σίγουρα υπάρχουν πολλά και σοβαρά ζητήματα στα οποία συμφωνούμε όλοι σχεδόν οι Έλληνες. Ένα από αυτά ο..
ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας. Υπέρ του οποίου, τάσσεται το 82% και πλέον. Ένα άλλο ότι το μνημόνιο προξένησε σοβαρές ζημιές στη χώρα.
Αποδείχθηκε και ως συνταγή και ως εφαρμογή λάθος. Όλοι συμφωνούμε επίσης ότι η χώρα μας πάει από το κακό στο χειρότερο. Ότι η άτακτη χρεοκοπία όπως και η έξοδος από το ευρώ έγιναν πλέον ορατός, πραγματικός κίνδυνος. Κι ενώ οι Ευρωπαίοι εταίροι μας προετοιμάζονται ώστε να αντιμετωπίσουν με τον καλύτερο - γι’ αυτούς – τρόπο το κοινώς αποδεκτό αυτό ενδεχόμενο, εμείς συνεχίζουμε να ακολουθούμε τις συνήθειες και τις παρορμήσεις μας, σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Κι όχι μόνο αυτό αλλά βλέπουμε δυστυχώς «τα άνθη του κακού» να πολλαπλασιάζονται και να μεγαλώνουν και να προβάλλει καθαρά πλέον το μοχθηρό πρόσωπο της «πατροπαράδοτης» διχόνοιας. Της Διχόνοιας που «κρατάει ένα σκήπτρο η δολερή (και) καθενός χαμογελάει πάρτο λέγοντας κι εσύ», όπως έγραψε ο εθνικός μας ποιητής.
Θέλετε αποδείξεις; Σκεφθείτε το χθεσινό ξυλοδαρμό της Λιάνας Κανέλλη από τον Ηλ. Κασιδιάρη, τα επεισόδια , χθεσινά επίσης, στις Σέρρες, τις αντιπαραθέσεις και τον ξύλινο λόγο πολλών από τους πολιτικούς μας. Την απουσία ουσιαστικού διαλόγου στη χώρα μας…
Ευτυχώς ακόμα η διχόνοια κατοικοεδρεύει στην περιοχή των πολιτικών μας και κάποιων από τα τσιράκια τους. Το κοινωνικό σύνολο δεν έπεσε μέχρι στιγμής στα χέρια της. Όμως αν συνεχίσουμε όπως πάμε κι αυτό θα γίνει. Και θ σημάνει την πλήρη καταστροφή της χώρας. Προφανείς οι ευθύνες και η υποχρέωση της πολιτικής μας ηγεσίας να συνέλθει και να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Σε 10 μόλις μέρες θα γίνουν εκλογές. Αν παρακολουθήσει κανείς τις πολιτικές εκπομπές στα κανάλια νιώθει απογοήτευση. Γιατί οι πολιτικοί μας δεν ρίχνουν το βάρος σ’αυτά που τους ενώνουν αλλά σ’αυτά που τους χωρίζουν. Στην προσπάθεια τους να κερδίσουν κάποιους παραπάνω ψήφους για το κόμμα τους ούτε διανοούνται να συζητήσουν για τις πραγματικές ανάγκες της χώρας και να αναζητήσουν κάποιους κοινούς τόπους. Σκέπτονται και φέρονται όπως στην προεκλογική περίοδο των προηγούμενων εκλογών.
Σκέφτονται και φέρονται δηλαδή με μοναδικό γνώμονα την Κυριακή 17 Ιουνίου. Δεν σκέφτονται την επόμενη μέρα, την Δευτέρα 18 Ιουνίου. Όπως ακριβώς και την 6η Μαϊου. Όμως τότε το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθούμε (με κύρια ευθύνη των κ. Τσίπρα και Κουβέλη) σε νέες εκλογές. Δηλαδή στο να μείνει για περισσότερο από ένα μήνα η χώρα ουσιαστικά χωρίς κυβέρνηση. Και είδαμε τι σημαίνει αυτό. Για την κοινωνία, τους ασθενείς, τα οικονομικά της χώρας και των ασφαλιστικών ταμείων κλπ. Θέλουν άραγε να πάμε και σε «τρίτο γύρο»;
Τώρα όλοι υπόσχονται πως στις 18 Ιουνίου θα έχουμε κυβέρνηση. Αλλά το ίδιο μας έλεγαν και για τις 7 Μαΐου. Για να μην ξανασυμβούν τα ίδια, δύο λύσεις υπάρχουν.
- Όλα τα κόμματα να δεσμευτούν (εγγράφως ει δυνατόν), κι αν αυτό είναι αδύνατο, τα 3-4 πρώτα σε εκλογική δύναμη και όσα από τα υπόλοιπα θα χρειαζόταν, ότι θα σχηματίσουν κυβέρνηση με βάση ένα μίνιμουμ πρόγραμμα που θα το συμφωνήσουν μέσα στην επόμενο εβδομάδα. Προεκλογικά δηλαδή. Το πρόγραμμα αυτό θα σέβεται απόλυτα την εκφρασμένη ήδη θέληση του λαού.
α)Θα εξασφαλίσει δηλ. τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Σ’αυτό συμφωνουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Αν.Ελ., ΔΗΜ.ΑΡ. Δεν μένει παρά να δεσμευτούν ότι δεν θα θέσουν σε κίνδυνο με τις ενέργειες τους αυτό τον εθνικό στόχο.
β) Θα σεβαστεί τις δεσμεύσεις της χώρας απέναντι στους εταίρους και τους συμμάχους. Ασκώντας παράλληλα το δικαίωμα της χώρας μας να συζητήσει όποιες αλλαγές και τα τροποποιήσεις κρίνονται εκ των πραγμάτων, απαραίτητες, επιβεβλημένες. Αυτό σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Αν. Ελ. θα πρέπει να αναμορφώσουν τη θέση τους περί καταγγελία των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων. Γιατί ενδεχόμενη καταγγελία εμπεριέχει σαφώς τον κίνδυνο - καταστροφικό για τη χώρα - να προκαλέσει την αντίδραση των συνεταίρων μας της ΕΕ και να βρεθούμε εκτός Ευρωζώνης. Πράγμα που δεν το θέλει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας. Κι εξάλλου η δράση φέρνει αντίδραση. Πολλές φορές παντελώς ασύμφορη. Δημοσιεύματα μάλιστα αναφέρουν ότι η κα Μέρκελ μας σπρώχνει στην έξοδο.
γ)Όλα μαζί τα κυβερνητικά, πλέον κόμματα σχηματίζουν μια εθνική ομάδα επαναδιαπραγμάτευσης μνημονίων, εφαρμοστικών νόμων, δημοσίου χρέους.
Αν τα κόμματα – πράγμα πολύ πιθανό - δεν συμφωνήσουν στα προαναφερθέντα τότε όλο το βάρος πέφτει «στα χέρια του λαού». Ο οποίος μπορεί και πρέπει, την Κυριακή των εκλογών, να επιλέξει το κόμμα (ή τα κόμματα), που σίγουρα διασφαλίζουν την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη και που δεσμεύονται και έχουν τη δυνατότητα να διαπραγματευτούν για λογαριασμό του, μνημόνια, χρέος και όλα όσα έχουν σχέση μ’αυτά. Και να καταδικάσει αυτούς που του υπόσχονται τα πάντα χωρίς να μπορούν να διασφαλίσουν ούτε την επιβίωσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου