Παρασκευή 5 Μαίου 2012
Σου μιλάνε για διαρθρωτικές αλλαγές, σου λένε ότι πρέπει να κάνουμε την οικονομία μας ανταγωνιστική, για να βγούμε από την ....
κρίση. Τα λένε αυτοί που διακυβέρνησαν τόσα χρόνια βολεύοντας ημετέρους και διογκώνοντας ένα ασύδοτο, ανίκανο και πολυδάπανο πελατειακό κράτος που σου ρουφούσε το αίμα και σε έπνιγε με τη γραφειοκρατία του. Αυτοί που υπάκουσαν πιστά στους κανόνες του άναρχου καπιταλισμού και τις επιταγές των εξωτερικών αφεντικών τους. Σε κανόνες που επιτάσσουν συνεχή κέρδη των επιχειρήσεων (άρα και της οικονομίας), μέσα από την ολοένα αυξανόμενη, χωρίς σταματημό κατανάλωση ή τη τζογαδόρικη διαχείριση μετοχών στο Χρηματιστήριο. Τους άκουσες. Τους ψήφισες. Σε βόλεψαν (άλλον λιγότερο άλλον περισσότερο). Συνήθισες να υποτιμάς έννοιες όπως αξιοκρατία, διαφάνεια και δικαιοσύνη. Έπαψες να διεκδικείς, να νοιάζεσαι για το διπλανό σου, να νιώθεις τύψεις όταν για μια θεσούλα, στερούσες μια καλύτερη ζωή σε κάποιον που το άξιζε. Έπαιξες και χρηματιστήριο, γεμάτος πάθος για εύκολο και γρήγορο χρήμα. Ματαιόδοξε. Κι αμέσως έτρεξες να αγοράσεις τζιπ και iphone και ipad κι εξοχικό και... και.. Και δε χόρταινες ποτέ. Βόλευες όμως, γιατί το ασίγαστο πάθος για κατανάλωση που σου φύτεψαν στο κεφάλι, ήταν το καλύτερο γρανάζι για το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Κατανάλωνες άρα κέρδιζαν. Κι εσύ βουτούσες ολοένα και περισσότερο στα χρέη, δε σε ένοιαζε όμως αφού είχες τζιπ και τα Σάββατα πουλούσες μούρη στα trendάδικα.
Και τώρα σου λένε να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Να ανταγωνιστούμε ποιούς? Το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα. Είναι όλη η Ευρώπη. Μια Ευρώπη που καλείται να ανταγωνιστεί τους Κινέζους και τους Ινδούς που πεθαίνουν δουλεύοντας σαν σκυλιά για ένα κομμάτι ψωμί. Τα αφεντικά τους όμως πλουτίζουν, ενώ τα δικά μας την ίδια ώρα βλέπουν τα κέρδη τους να χάνονται. Πρέπει να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος, να ρίξουμε τους μισθούς, να κουρελιάσουμε τα εργασιακά. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΙΝΑ ή ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ μπας και αποφασίσουν οι καπιταλιστές να επιστρέψουν τα ωραία τους λεφτά σε μας, όταν θα μάθουμε να αμειβόμαστε με ψίχουλα και να ζούμε για να δουλεύουμε, όχι να δουλεύουμε για να ζούμε.
Δεν έχει τέλος ο κατήφορος και δε σου φταίνε οι μετανάστες γι` αυτό.
Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε.. (φράση από βιβλίο, για να μην παρεξηγηθώ)
Είναι το παγκόσμιο σύστημα που επιτρέπει να ξοδεύονται εκατομμύρια για ένα πίνακα, την ίδια ώρα που άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα.
Είναι το σύστημα που η παραγωγή γίνεται για το κέρδος του ενός κι όχι για την ικανοποίηση των αναγκών των πολλών.
Αυτός ο ένας αν δει ότι μπορεί να κερδίσει περισσότερα στην Κίνα θα πάει στην Κίνα. Αν η Ελλάδα γίνει "καλύτερη" Κίνα γι` αυτόν, θα επιστρέψει στην Ελλάδα. Και δεν έχει τελειωμό ο φαύλος κύκλος.
Δεν αρκεί να διώξεις το μνημόνιο, τρέφοντας φρούδες ελπίδες ότι θα επιστρέψεις στην προτέρα κούφια ευμάρεια. Πρέπει να ξαναθυμηθείς ότι είσαι άνθρωπος κι όχι ζώο που ξέρει μόνο να καταναλώνει και να τρώει τις σάρκες του διπλανού. Η κρίση δεν είναι κρίση ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, είναι κρίση ενός συστήματος που έφτασε τα όριά του και που συνήθως αναβιώνει με παγκόσμιους πολέμους.
Σκέψου, ψάξε, ψήφισε. Αλλά κυρίως, αγωνίσου!
Βασίλης Μίγκος, Δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου