Η αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου επαύξησε το άγχος, την αγανάκτηση και την απογοήτευση του μεγαλύτερου πλήθους των Ελλήνων πολιτών, που ζει υπό καθεστώς αβεβαιότητος, αδιεξόδου και .....
απελπισίας για το μέλλον του τόπου.
Την ευθύνη φέρουν σαφώς οι αρχηγοί των επιλεγέντων για την Βουλή κομμάτων, οι οποίοι ελαυνόμενοι από κίνητρα αρχομανίας και κομματοκρατίας, άφησαν την χώρα στο έλεος της ακυβερνησίας και της διεθνούς ανυποληψίας, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες.
Μόνο ως απάτριδες θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν, αφού θέτουν την σωτηρία της πατρίδος σε δεύτερη μοίρα για να μην παρεκλίνουν, όπως υποκριτικά ισχυρίζονται από το πρόγραμμα του κόμματός τους και την εντολή των ψηφοφόρων τους.
Οι εθνοπατέρες μας δυστυχώς αγνοούν την ιδιαίτερα επίκαιρη στις μέρες μας ρήση του Σωκράτη «μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και αγιότερον».
Όμως μεγάλο μέρος της ευθύνης για την κατάντια του τόπου φέρει και ο λαός για τους άρχοντες που εκλέγει και τον τρόπο ζωής και διαβίωσης που επιλέγει. Αναζητούμε τους υπαίτιους οπουδήποτε αλλού εκτός από τον εαυτό μας. Αποφεύγουμε να κοιτάξουμε τον καθρέπτη και να δούμε τις δικές μας ευθύνες.
Μιλάμε για πατρίδα και δεν αναρωτιόμαστε εάν αυτός ο τόπος έγινε ποτέ δικός μας, εάν αισθανθήκαμε ένα με τις πέτρες και το χώμα του ή τον είδαμε σαν οικόπεδο για αντιπαροχή. Ο τόπος αυτός έχει παράδοση και ιστορία που κράτησε για αιώνες αναμμένη την φλόγα του Ελληνισμού και της ρωμιοσύνης.
Έννοιες με τις οποίες οι «μη προνομιούχοι» και οι «μικρομεσαίοι» της μεταπολίτευσης ουδέποτε επικοινώνησαν πραγματικά.
Δυστυχώς οι καλύτεροι Έλληνες δεν έχουν μιλήσει ακόμη. Μένουν σιωπηλοί, παραμερισμένοι από ανάξιους, παραγκωνισμένοι και τσαλαπατημένοι από αριβίστες, γλοιώδεις και χαμερπείς.
Όταν στις εκλογές υπερψηφίζονται τηλεκατασκευασμένα «κύμβαλα αλαλάζοντα», που προωθεί η ίδια η διαδικασία επιλογής τους, τότε όσο ευθύνη έχει ο πολίτης που σταυρώνει την τηλεπερσόνα, άλλη τόση και μεγαλύτερη έχει και αυτός που προεπιλέγει.
Και όσο ο δημόσιος λόγος εκφέρεται από εθνομηδενιστές και αποδομιστές της πατρίδας, τόσο η χυδαιότητα, ο ατομοκεντρισμός, ο «ωχαδελφισμός» και η ιδιοτέλεια θα παίρνουν ανησυχητικές και επικίνδυνες διαστάσεις στο εκλογικό σώμα. Ενόψει της νέας εκλογικής αναμέτρησης καλούμεθα να αρθούμε στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων και να αποφασίσουμε με νηφαλιότητα και ψυχραιμία.
Διότι η μετάλλαξη της εύλογης οργής σε εκλογική τιμωρία των κομάτων εξουσίας, όπως έγινε με τις πρόσφατες εκλογές, μπορεί να εξελιχθεί σε αυτοτιμωρησία. Μετά την αγανάκτηση και την οργή έρχεται η σειρά της σύνεσης, της εθνεγερσίας και κοινωνικής αναγέννησης.
Είναι καιρός να αλλάξουμε νοοτροπία, να αφήσουμε ανοικτό το δρόμο για νέους και σιωπηλούς γνωστούς- άγνωστους σοφούς, που ζουν παραμερισμένοι ανάμεσά μας. Να αναζητήσουμε την σωτηρία της πατρίδος μας, όπως επισημαίνει ο Μίκης Θεοδωράκης, ανάμεσα στους δεκάδες αρίστους, που είναι βαθύτατα Έλληνες και ασυμβίβαστοι πατριώτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου