Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012
Μία διαφορετική εκδήλωση παρακολούθησαν οι φίλοι της Σχολής
Γονέων-Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης στο Συνεδριακό Κέντρο του δήμου
Κατερίνης, τη Δευτέρα. Ομιλήτρια..
ήταν η θεολόγος κ. Ιουλία Χατζηδάκη από
τη Θεσσαλονίκη. Πλαισιώθηκε όμως στην αρχή και στο τέλος της ομιλίας
της από πολυμελή χορωδία φοιτητριών και επιστημόνων της «Χριστιανικής
Ελπίδας» Θεσσαλονίκης που τα τραγούδια τους συντέλεσαν-κατά ευτυχή
συγκυρία μία ημέρα μετά τον Ευαγγελισμό και την επέτειο της Επανάστασης
του 1821- σε θρησκευτική και εθνική ανάταση.
Το θέμα της ομιλίας ήταν «Υπάρχει Ελπίδα» και η κ. Χατζηδάκη ξεκίνησε με παραφρασμένη τη φράση του Καζαντζάκη ,που τη λέει Έλληνας σκυθρωπός σε γελοιογραφία λόγω κρίσης, δεν πιστεύω τίποτε, δεν ελπίζω τίποτε ,είμαι Έλληνας. Η λέξη ελπίδα είναι γνωστή από τον Όμηρο ακόμη και σημαίνει την προσδοκία ,την προσμονή για κάτι καλύτερο. Άλλωστε όλοι περιμένουν το καλύτερο, ο γεωργός καλή σοδειά ,ο φοιτητής ευόδωση των σπουδών του, ο ερευνητής, ο δάσκαλος, ο γονιός καρπούς στους κόπους τους. Όσο ζει ο άνθρωπος ελπίζει, διότι η ελπίδα πεθαίνει προτελευταία, πριν από τον ίδιο.
Η ελπίδα είναι ψυχική λειτουργία, δύναμη που νικά το φόβο και την αβεβαιότητα του μέλλοντος. Προϋποθέτει βέβαια πίστη στον Θεό και απόλυτη εμπιστοσύνη στην πρόνοιά του. Ακόμη και ο άθεος που δεν ελπίζει προσποιείται ότι δε φοβάται. Η έλλειψη ελπίδας δημιουργεί το φόβο .Κατά τη ρήση του Δάντη έξω από την πόρτα της κόλασης δεν ανθίζει το λουλούδι της ελπίδας.
Κατά τον Απόστολο Παύλο αποτελεί αρετή μαζί με την πίστη και την αγάπη, ενώ ο Ιωάννης της Κλίμακος τις θεωρεί ακτίνα, φως και ηλιακό δίσκο. Η ανθρώπινη ελπίδα στηρίζεται στον ασταθή ανθρώπινο παράγοντα, ενώ η χριστιανική πηγάζει από την παρρησία από τον Θεό ,δημιουργεί βεβαιότητα και είναι καρπός του αγίου Πνεύματος. Και όταν οι περιστάσεις δε δικαιολογούν την ύπαρξή της ,παράγει την υπομονή ως δυναμική ,όχι παθητική, κατάσταση που κάνει τον άνθρωπο πρώτα να δημιουργεί και να κοπιάζει και ύστερα, ελπίζοντας, να προστρέχει στον Θεό. Η απελπισία είναι όπλο του διαβόλου, γι’ αυτό ο απελπισμένος είναι χρεωκοπημένος και ναυαγός.
Στο βιβλίο του «ο Αόρατος Πόλεμος» ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης θεωρεί αδιάψευστη την ελπίδα στον Θεό ,γιατί στηρίζεται στην παντοδυναμία Του, την πανσοφία Του στην αγάπη Του και στην αλήθεια της Αγίας Γραφής.
Χειρότερη κι από τη σημερινή κρίση είναι η έλλειψη ελπίδας-μας σκότωσαν την ελπίδα , ακούγεται από πολλούς .Η πνευματική κρίση δημιούργησε και την οικονομική, αλλά και την ταπείνωση της πατρίδας μας. Οι αγώνες με σύμμαχο τον Θεό έχουν ως αποτέλεσμα τη νίκη. Αν όμως οι αγώνες στηριχτούν σε ανθρώπους και λαούς η συνέπεια είναι ολέθρια. Επιτρέπει ο Θεός τον πειρασμό κατά τον Απόστολο Παύλο αλλά δίνει και την έκβαση, δηλαδή τη διέξοδο όταν τα ανθρώπινα φτάσουν σε αδιέξοδο.
Η τελευταία ομιλία της σχολής Γονέων είναι επετειακή.
Τη Δευτέρα 2\4\2012 θα μιλήσει ο διδάκτωρ Φιλολογίας και Εκκλησιαστικής Ιστορίας κ. Αθανάσιος Καραθανάσης με θέμα «190 χρόνια από την καταστροφή της Μηλιάς το Πάσχα του 1822». Την ομιλία θα πλαισιώσει η χορωδία των «ΛΑΖΑΙΩΝ» με παραδοσιακά τραγούδια.
Το θέμα της ομιλίας ήταν «Υπάρχει Ελπίδα» και η κ. Χατζηδάκη ξεκίνησε με παραφρασμένη τη φράση του Καζαντζάκη ,που τη λέει Έλληνας σκυθρωπός σε γελοιογραφία λόγω κρίσης, δεν πιστεύω τίποτε, δεν ελπίζω τίποτε ,είμαι Έλληνας. Η λέξη ελπίδα είναι γνωστή από τον Όμηρο ακόμη και σημαίνει την προσδοκία ,την προσμονή για κάτι καλύτερο. Άλλωστε όλοι περιμένουν το καλύτερο, ο γεωργός καλή σοδειά ,ο φοιτητής ευόδωση των σπουδών του, ο ερευνητής, ο δάσκαλος, ο γονιός καρπούς στους κόπους τους. Όσο ζει ο άνθρωπος ελπίζει, διότι η ελπίδα πεθαίνει προτελευταία, πριν από τον ίδιο.
Η ελπίδα είναι ψυχική λειτουργία, δύναμη που νικά το φόβο και την αβεβαιότητα του μέλλοντος. Προϋποθέτει βέβαια πίστη στον Θεό και απόλυτη εμπιστοσύνη στην πρόνοιά του. Ακόμη και ο άθεος που δεν ελπίζει προσποιείται ότι δε φοβάται. Η έλλειψη ελπίδας δημιουργεί το φόβο .Κατά τη ρήση του Δάντη έξω από την πόρτα της κόλασης δεν ανθίζει το λουλούδι της ελπίδας.
Κατά τον Απόστολο Παύλο αποτελεί αρετή μαζί με την πίστη και την αγάπη, ενώ ο Ιωάννης της Κλίμακος τις θεωρεί ακτίνα, φως και ηλιακό δίσκο. Η ανθρώπινη ελπίδα στηρίζεται στον ασταθή ανθρώπινο παράγοντα, ενώ η χριστιανική πηγάζει από την παρρησία από τον Θεό ,δημιουργεί βεβαιότητα και είναι καρπός του αγίου Πνεύματος. Και όταν οι περιστάσεις δε δικαιολογούν την ύπαρξή της ,παράγει την υπομονή ως δυναμική ,όχι παθητική, κατάσταση που κάνει τον άνθρωπο πρώτα να δημιουργεί και να κοπιάζει και ύστερα, ελπίζοντας, να προστρέχει στον Θεό. Η απελπισία είναι όπλο του διαβόλου, γι’ αυτό ο απελπισμένος είναι χρεωκοπημένος και ναυαγός.
Στο βιβλίο του «ο Αόρατος Πόλεμος» ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης θεωρεί αδιάψευστη την ελπίδα στον Θεό ,γιατί στηρίζεται στην παντοδυναμία Του, την πανσοφία Του στην αγάπη Του και στην αλήθεια της Αγίας Γραφής.
Χειρότερη κι από τη σημερινή κρίση είναι η έλλειψη ελπίδας-μας σκότωσαν την ελπίδα , ακούγεται από πολλούς .Η πνευματική κρίση δημιούργησε και την οικονομική, αλλά και την ταπείνωση της πατρίδας μας. Οι αγώνες με σύμμαχο τον Θεό έχουν ως αποτέλεσμα τη νίκη. Αν όμως οι αγώνες στηριχτούν σε ανθρώπους και λαούς η συνέπεια είναι ολέθρια. Επιτρέπει ο Θεός τον πειρασμό κατά τον Απόστολο Παύλο αλλά δίνει και την έκβαση, δηλαδή τη διέξοδο όταν τα ανθρώπινα φτάσουν σε αδιέξοδο.
Η τελευταία ομιλία της σχολής Γονέων είναι επετειακή.
Τη Δευτέρα 2\4\2012 θα μιλήσει ο διδάκτωρ Φιλολογίας και Εκκλησιαστικής Ιστορίας κ. Αθανάσιος Καραθανάσης με θέμα «190 χρόνια από την καταστροφή της Μηλιάς το Πάσχα του 1822». Την ομιλία θα πλαισιώσει η χορωδία των «ΛΑΖΑΙΩΝ» με παραδοσιακά τραγούδια.
από
ΕΠΤΑ - ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου