Παρασκευή 09 Μαρτίου 2012
Διάβασα χθες ένα άρθρο για τις επιπτώσεις που πιθανότατα θα έχει σ' όλη
την Ευρώπη η ενδεχόμενη εκλογή του Ολάντ στη Γαλλία. Το βρήκα πολύ
ενδιαφέρον. Οχι γιατί ανέφερε τίποτα διαφορετικό από τις εκτιμήσεις που
γίνονται αυτό τον...
καιρό από τα περισσότερα ΜΜΕ, αλλά επειδή ήταν
γραμμένο από αδιάλλακτα αντιμνημονιακό αρθρογράφο, ο οποίος αποφαινόταν
ότι «αποτελεί ελπίδα για την Ελλάδα η γαλλική αλλαγή».
Εχει
απόλυτο δίκιο. Η άνοδος των σοσιαλιστών στη Γαλλία δεν θα ανατρέψει
αυτόματα την πολιτική της αυστηρής λιτότητας που έχει επιβάλει η Μέρκελ,
αλλά θα την υποχρεώσει σε μια σχετική αναδίπλωση, θα την αναγκάσει να
βάλει νερό στο κρασί της. Αυτονόητο είναι πως από μια τέτοια εξέλιξη η
Ελλάδα θα βγει ωφελημένη, όχι γιατί θα λυθούν αυτομάτως τα προβλήματά
μας, αλλά γιατί η Ευρώπη θα μπει σ' έναν διαφορετικό, λιγότερο δύσβατο
δρόμο.
Αυτή, όμως, η ελπίδα που, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις,
θα γεννηθεί στα μέσα του 2012 δεν θα μας αφορούσε σήμερα αν το 2010
είχαμε επιλέξει πολιτικές που αντί να μας φορτώσουν το όντως επαχθές
Μνημόνιο, μας είχαν οδηγήσει στη χρεοκοπία, στη δραχμή και στην έξοδο
από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αν αυτά είχαν συμβεί, σήμερα οι όποιες
ενδεχόμενες εξελίξεις στην Ευρωζώνη θα αφορούσαν όλους τους άλλους εκτός
από εμάς. Κι αυτό καλά θα κάνουμε να μην το ξεχνάμε όσοι θέλουμε οι
όποιες απόψεις μας -σωστές για κάποιους ή εσφαλμένες για άλλους- να
διαθέτουν μια έστω στοιχειώδη συνέπεια.
Οι σοβαρές πολιτικές και
οικονομικές ανατροπές δεν είναι αποτέλεσμα ολιγόμηνων διεργασιών και
εξελίξεων. Κι όταν φτάνει η ώρα κάποιων κομβικής σημασίας αποφάσεων,
αυτές πρέπει να λαμβάνονται με κριτήριο τις μακροπρόθεσμες συνέπειες που
θα έχουν οι αποφάσεις αυτές ή τη δυνατότητα ανατροπής τους αν κάποια
στιγμή κρίνουμε ότι κάναμε λάθος.
Η δημιουργία του μηχανισμού
στήριξης και η προσφυγή μας σ' αυτόν μας φόρτωσε με δυσβάστακτα, σε
κάποιες περιπτώσεις απάνθρωπα βάρη. Μας άφησε, όμως, κάποιες χαραμάδες
ελπίδας και προοπτικής. Μία απ' αυτές ήταν και η αλλαγή κάποια στιγμή
στους συσχετισμούς δυνάμεων στην Ευρωζώνη. Αν είναι να (ξανα)κερδίσουμε
το μέλλον μας, μέσα από τέτοιες ελπίδες και προοπτικές θα το
καταφέρουμε.
bartzinopoulos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου