Τρίτη 27 Μαρτίου 2012
Ελεύθερο Βήμα
Του Δημητρίου Δημηνά, Δικηγόρου
Στα
πλαίσια του σχεδιασμού του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την λεγομένη
«επιτάχυνση» των διαδικασιών απονομής δικαιοσύνης και την αποσυμφόρηση
των Δικαστηρίων από την πληθώρα των...
εκκρεμουσών υποθέσεων εκδόθηκαν τα
τελευταία δύο χρόνια τα υπ'αριθμ.3904/2010 και 4043/2012 νομοθετήματα.
Με το πρώτο από αυτά χαρακτηρίστηκαν ως πταίσματα ποινικές υποθέσεις που τιμωρούνταν σε βαθμό πλημμελήματος και που εκκρεμούσαν προς εκδίκαση στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο. Λόγω δε του βραχυπρόθεσμου χρόνου παραγραφής (διετία) των πταισμάτων, κρίθηκαν τα περισσότερα αδικήματα παραγραφέντα εν επιδικία και ετέθησαν στο αρχείο, με απώτερο αποτέλεσμα να απαλλαγούν εκατοντάδες κατηγορουμένων των αξιοποίνων πράξεών τους.
Με το δεύτερο, πρόσφατο, νομοθέτημα (ν. 4043/2012) παραγράφηκαν όλες οι εκκρεμούσες ποινικές υποθέσεις για πλημμελήματα που τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους και χρηματική ποινή.
Έτσι απαλλάσσονται της υποχρεώσεως ακόμη και να εμφανισθούν στα ακροατήρια των Δικαστηρίων κατηγορούμενοι για αδικήματα που τέλεσαν μέχρι την δημοσίευση του προαναφερομένου Νομοθετήματος.
Με τις παραπάνω ρυθμίσεις αποφορτίζονται μεν τα Δικαστήρια από έναν τεράστιο όγκο επισωρευμένων ποινικών υποθέσεων, πλήττεται όμως από την άλλη μεριά ένας μεγάλος αριθμός αδικηθέντων από τους απαλλασσόμενους κατηγορουμένους ανθρώπους από αξιόποινες πράξεις που διέπραξαν εις βάρος τους.
Έτσι για παράδειγμα άτομα που εξυβρίστηκαν, απειλήθηκαν ή υπέστησαν ελαφρές σωματικές βλάβες και έχουν υποβάλλει μηνύσεις κατά των υπαιτίων, ενώ αναμένουν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να δικαιωθούν από τα Δικαστήρια βλέπουν ξαφνικά τους αδικήσαντες να απαλλάσσονται χωρίς δίκη.
Αν αναλογισθεί κανείς την προσβολή που υπέστησαν τα άτομα αυτά, τις δαπάνες τους για υποβολή εγκλήσεως και διορισμό Δικηγόρου και την ματαίωση χωρίς υπαιτιότητά τους της εκδίκασης της υποθέσεώς τους και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης από τα αδικήματα των κατηγορουμένων, αντιλαμβάνεται αμέσως κατά πόσον απονέμεται κατά το ελληνικό δίκαιο η δικαιοσύνη.
Με το ίδιο αβάσιμο, τέλος, αιτιολογικό της αποσυμφόρησης των φυλακών και των Δικαστηρίων, το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζει την κατάθεση στην Βουλή νομοσχεδίων που καταργούν το αξιόποινο χρήσεως ναρκωτικών και πταισματικών παραβάσεων, μειώνουν τις ποινές πλημμελημάτων και κακουργημάτων και μάλιστα καταργούν και την ποινή της ισοβίου κάθειρξης ακόμη για στυγερούς εν ψυχρώ δολοφόνους σε μια χώρα που εγκληματικότητα αυξάνεται καθημερινά κατά γεωμετρική πρόοδο, την στιγμή μάλιστα που οι ήδη επιβαλλόμενες αυστηρές ποινές δεν λειτουργούν αποτρεπτικά και προληπτικά στον περιορισμό της διάπραξης εγκλημάτων.
Με το πρώτο από αυτά χαρακτηρίστηκαν ως πταίσματα ποινικές υποθέσεις που τιμωρούνταν σε βαθμό πλημμελήματος και που εκκρεμούσαν προς εκδίκαση στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο. Λόγω δε του βραχυπρόθεσμου χρόνου παραγραφής (διετία) των πταισμάτων, κρίθηκαν τα περισσότερα αδικήματα παραγραφέντα εν επιδικία και ετέθησαν στο αρχείο, με απώτερο αποτέλεσμα να απαλλαγούν εκατοντάδες κατηγορουμένων των αξιοποίνων πράξεών τους.
Με το δεύτερο, πρόσφατο, νομοθέτημα (ν. 4043/2012) παραγράφηκαν όλες οι εκκρεμούσες ποινικές υποθέσεις για πλημμελήματα που τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους και χρηματική ποινή.
Έτσι απαλλάσσονται της υποχρεώσεως ακόμη και να εμφανισθούν στα ακροατήρια των Δικαστηρίων κατηγορούμενοι για αδικήματα που τέλεσαν μέχρι την δημοσίευση του προαναφερομένου Νομοθετήματος.
Με τις παραπάνω ρυθμίσεις αποφορτίζονται μεν τα Δικαστήρια από έναν τεράστιο όγκο επισωρευμένων ποινικών υποθέσεων, πλήττεται όμως από την άλλη μεριά ένας μεγάλος αριθμός αδικηθέντων από τους απαλλασσόμενους κατηγορουμένους ανθρώπους από αξιόποινες πράξεις που διέπραξαν εις βάρος τους.
Έτσι για παράδειγμα άτομα που εξυβρίστηκαν, απειλήθηκαν ή υπέστησαν ελαφρές σωματικές βλάβες και έχουν υποβάλλει μηνύσεις κατά των υπαιτίων, ενώ αναμένουν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να δικαιωθούν από τα Δικαστήρια βλέπουν ξαφνικά τους αδικήσαντες να απαλλάσσονται χωρίς δίκη.
Αν αναλογισθεί κανείς την προσβολή που υπέστησαν τα άτομα αυτά, τις δαπάνες τους για υποβολή εγκλήσεως και διορισμό Δικηγόρου και την ματαίωση χωρίς υπαιτιότητά τους της εκδίκασης της υποθέσεώς τους και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης από τα αδικήματα των κατηγορουμένων, αντιλαμβάνεται αμέσως κατά πόσον απονέμεται κατά το ελληνικό δίκαιο η δικαιοσύνη.
Με το ίδιο αβάσιμο, τέλος, αιτιολογικό της αποσυμφόρησης των φυλακών και των Δικαστηρίων, το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζει την κατάθεση στην Βουλή νομοσχεδίων που καταργούν το αξιόποινο χρήσεως ναρκωτικών και πταισματικών παραβάσεων, μειώνουν τις ποινές πλημμελημάτων και κακουργημάτων και μάλιστα καταργούν και την ποινή της ισοβίου κάθειρξης ακόμη για στυγερούς εν ψυχρώ δολοφόνους σε μια χώρα που εγκληματικότητα αυξάνεται καθημερινά κατά γεωμετρική πρόοδο, την στιγμή μάλιστα που οι ήδη επιβαλλόμενες αυστηρές ποινές δεν λειτουργούν αποτρεπτικά και προληπτικά στον περιορισμό της διάπραξης εγκλημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου