Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012
Σε λιγότερο από δύο μήνες θα γίνουν εκλογές. Οι κρισιμότερες των
τελευταίων 40 περίπου...
χρόνων. Την περίοδο αυτή η Ελλάδα δεν βρέθηκε
άλλοτε σε τόσο δυσχερή θέση όσο τώρα.
Ηταν σε άσχημη θέση και το
2009. Όμως τότε είχε επιλογές. Είχε ακόμα δυνατότητα να γλιτώσει από το
ΔΝΤ και τα μημόνια. Όμως αυτή η δυνατότητα σήμερα δεν υπάρχει πλέον.
Την απεμπόλησε η κυβέρνηση του Πα.σο.κ, με το μνημόνιο του Μαΐου του
2010 και όσα επώδυνα και άδικα επακολούθησαν. Οι πολιτικές που
ακολουθήθηκαν έφεραν τα πάνω – κάτω. Κι όλα όσα αντιλαϊκά έγιναν
αποφασίστηκαν ερήμην του λαού και πάντα σε βάρος του. Όσο για τη
Δημοκρατία δανειστές και κερδοσκόποι, συνεταίροι και φίλοι, κυβερνώντες
και παρατρεχάμενοι τη σεβόταν – έτσι έλεγαν τότε και ως τα τώρα- αφού η
Βουλή εκλέχθηκε από το λαό τον Οκτώβριο του 2009 και – έτσι έλεγαν- έχει
τη δημοκρατική νομιμοποίηση! Αγνοούσαν σκόπιμα ( και το ήξεραν) ότι η
Κυβέρνηση, που πήρε όλες τις γνωστές όσο και αντιλαϊκές αποφάσεις, άλλα
είχε διακηρύξει και υποσχεθεί στο λαό. Για κείνα τα άλλα ο λαός έδωσε
στο Γ. Παπανδρέου και το Πα.σο.κ το 44% και πλέον.
Η δυσαρμονία
λαϊκής θέλησης και σύνθεσης της Βουλής ήταν φανερή σε όλους από τα τέλη
του 2010. Ωστόσο οι κυβερνώντες προέβαλαν και προβάλλουν το άλλοθι του
2009. Έτσι τους βόλευε. Μόνο που ο χειμαζόμενος ελληνικός λαός
αδυνατούσε αντικειμενικά να αντιληφθεί γιατί επέμεναν να τον αγνοούν.
Και το έδειχνε. Έτσι έγινε δύσπιστος και απαξιώθηκε στη συνείδησή του το
πολιτικό μας σύστημα. Όχι βέβαια μόνο γι αυτό το λόγο. Αλλά στους
πολλούς άλλους (σκάνδαλα, διαφθορά, κ.λ.π.) προστέθηκε κι αυτός. Σαν η
τελευταία σταγόνα. Και το ποτήρι ξεχείλισε. Σε σημείο πως σήμερα – παρά
το γεγονός, ότι όλα δείχνουν ότι βαδίζουμε προς εκλογές – ο κόσμος δεν
το πολυπιστεύει.
Φοβάται πως κάτι πάλι θα εφευρεθεί ώστε να αναβληθούν επ’ αόριστον...
Ωστόσο,
κατά πάσα πιθανότητα, οι εκλογές θα γίνουν. Το αποδέχτηκαν ακόμη και οι
εταίροι μας, που ως τώρα τις θεωρούσαν… απαγορευμένες, κάτι σαν κόκκινο
πανί. Ετσι ακόμα και ο πολύς κ. Σόϊμπλε δήλωσε προχθές συγκαταβατικά:
«Αφού οι Έλληνες θέλουν να κάνουν εκλογές, ας τις κάνουν. Να μην ξεχνούν
όμως τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν και να τις σεβαστεί και η νέα
κυβέρνηση». Πάλι καλά!
Δεν ξέρω αν πρέπει να νιώθουμε υποχρεωμένοι ή αν πρέπει να του εκφράσουμε επισήμως και δημοσίως τις ολόθερμες ευχαριστίες μας…
Φαίνεται,
λοιπόν πως τελικά στις 29 Απριλίου ( ή στις 6 Μαΐου) θα δοθεί ο λόγος
στο λαό. Όμως είναι σε θέση ο λαός να πει το σωστό λόγο; Με την έννοια
δηλαδή ότι θα δώσει με την ψήφο του την καλύτερη δυνατή λύση; Αυτή που
απαιτούν οι ιδιαίτερα δυσχερείς οικονομικές και πολιτικές συνθήκες;
Πολλοί
πιστεύουν, και το διαλαλούν, ότι ο λαός έχει πάντα δίκαιο, ότι πάντα οι
αποφάσεις του είναι οι σωστότερες. Ίσως επηρεάζονται από τις σχετικές
απόψεις του Ζαν Ζακ Ρουσώ περί «γενικής θέλησης». Όμως αυτό το πάντα,
δεν τεκμηριώνεται ιστορικά. Αρκετές φορές στο παρελθόν ο λαός μας, όπως
όλοι οι λαοί, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, έκανε αποδεδειγμένα
λάθος. Θυμίζουμε μόνο τις εκλογές του 1920 που συνέβαλαν με τα
αποτελέσματα τους, τα μέγιστα στη Μικρασιατική καταστροφή. Σημειώνουμε
επίσης ότι ο Αδόλφος Χίτλερ, ένας από τους πλέον αιμοσταγείς δικτάτορες
της ιστορίας, εκλέχθηκε από το λαό δημοκρατικά. Ήταν βέβαια ιδιαίτερα
δυσάρεστες οι συνθήκες της εποχής της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Ο
Γερμανικός λαός πεινούσε και υπέφερε, μετά την ήττα του Α΄ Παγκοσμίου
πολέμου. Ένιωθε ταπεινωμένος και αδύναμος. Η εξαθλίωση και τα αρνητικά
συναισθήματα του αφαίρεσαν την ορθή κρίση, ακολούθησαν το Χίτλερ, τον
ανέδειξαν δικτάτορα, και υπό την ηγεσία του αιματοκύλησαν την
ανθρωπότητα. Όχι, ο λαός, ο κάθε λαός, δεν έχει το αλάθητο. Έστω κι αν
πολλοί πιστεύουν πως το έχει. Και οι Καθολικοί πιστεύουν στο αλάθητο του
Πάπα. Αυτό βέβαια δεν του αφαιρεί την ανθρώπινη φύση. Και τα λάθη είναι
συνυφασμένα με τη ζωή του ανθρώπου. Κάθε ανθρώπου. Και συνεπώς και κάθε
λαού.
Οι συνθήκες σήμερα στην Ελλάδα μοιάζουν μ’ αυτές της
Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Εξαθλίωση, ταπείνωση, απογοήτευση, αγανάκτηση,
οργή κατακλύζουν την ψυχή του Έλληνα ψηφοφόρου σήμερα. Δεν είναι βέβαια
Γερμανός. Έχει άλλη μακραίωνη ιστορία, άλλη ψυχοσύνθεση, άλλη
ιδιοσυγκρασία. Είναι όμως άνθρωπος. Και κάτω από τις σημερινές
απάνθρωπες συνθήκες δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι δεν θα
οδηγηθεί στα άκρα, με ότι αυτό συνεπάγεται. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου