Συνέντευξη Τύπου του Ευάγγελου Βενιζέλου στα κεντρικά γραφεία του ΠαΣοΚ - βίντεο

 

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012
Κυρίες και κύριοι καλημέρα σας, ευχαριστώ πάρα πολύ που ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή μας. Χαίρομαι πάρα πολύ που βρισκόμαστε εδώ στα κεντρικά ...

γραφεία του ΠΑΣΟΚ, στην οδό Ιπποκράτους, χαίρομαι που σας βλέπω.

Την Κυριακή στις 18 Μαρτίου για εμάς, για το ΠΑΣΟΚ, διοργανώνεται μια γιορτή δημοκρατίας και συμμετοχής: Η εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη βάση, από τα μέλη και τους φίλους είναι μια πολύ ωραία και χρήσιμη ευκαιρία για τη συσπείρωση, την οργανωτική κινητοποίηση, την ενεργοποίηση των αντανακλαστικών της παράταξης, με την πιο πλατειά έννοια του όρου.

Στην πραγματικότητα, η διαδικασία αυτή είναι μια μεγάλη θερμή πρόσκληση προς τα μέλη, τους φίλους μας, τους πολίτες που ψήφισαν όχι μόνον το 2009 αλλά οποιαδήποτε στιγμή στη δική τους προσωπική ιστορία ΠΑΣΟΚ, να έρθουν να ξανασφίξουμε τα χέρια μας, να ενώσουμε την πορεία μας, για το καλό του τόπου. Όχι μόνον για την εκλογική επιτυχία της παράταξης, όχι μόνον για να δείξουμε το εύρος και το δυναμισμό της, για να δείξουμε ότι το ΠΑΣΟΚ υπάρχει χάριν του λαού και του έθνους, αλλά για να στηρίξουμε την ίδια την πατρίδα μας.

Άρα, η διαδικασία της Κυριακής είναι ένα προσκλητήριο σε όλες τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, σε όλες τις δυνάμεις της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, στο ΠΑΣΟΚ των αγώνων, στο ΠΑΣΟΚ όλων των γενεών, στο ΠΑΣΟΚ της αλληλεγγύης, στο ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας.

Στην πραγματικότητα βέβαια η πρόσκληση αυτή ξεπερνά τα όρια του ΠΑΣΟΚ, γιατί θέλουμε να επικοινωνήσουμε με όλους τους προοδευτικούς πολίτες, με όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες που βιώνουν την κρίση, περνούν πολύ άσχημα, έχουν παράπονα, αγανακτούν πάρα πολύ συχνά, διαμαρτύρονται, απελπίζονται, αλλά ξέρουν στο βάθος του μυαλού και της ψυχής τους ότι μόνον μέσα από την πολιτική διαδικασία, μόνον μέσα από τους δημοκρατικούς θεσμούς, μόνον μέσα από την ενεργό άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, μπορούμε να βρούμε τη λύση στο μεγάλο εθνικό μας πρόβλημα. Γιατί βιώνουμε το ελληνικό ζήτημα, το εθνικό μας ζήτημα.  

Είναι μια ευκαιρία η επόμενη Κυριακή να αρχίσουμε. Δεν λέω ότι είναι η καθοριστική ημέρα, είναι μια ευκαιρία να αρχίσουμε την πορεία μας προς το λαό την κοινωνία το εκλογικό σώμα, ενόψει των εκλογών, που δε θα αργήσουν, έχουμε μπροστά μας ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα λίγων εβδομάδων, έξι-εφτά εβδομάδων.

Είναι μια ευκαιρία να καταγράψουμε την Κυριακή την ενότητά μας, να δείξουμε την πρόθεσή μας για ριζική ανανέωση, να δείξουμε την υπευθυνότητά μας, γιατί για μας το ΠΑΣΟΚ θα είναι πάντα, όπως είπα και την Κυριακή στην Εθνική Συνδιάσκεψη, λαϊκό, πατριωτικό, ριζοσπαστικό. Αλλά αυτό δεν αρκεί: πρέπει να ξαναγίνει και να είναι ένα ΠΑΣΟΚ αξιόπιστο, ένα ΠΑΣΟΚ αξιοκρατικό, ένα ΠΑΣΟΚ άξιο της ιστορίας του, αλλά ακόμη περισσότερο άξιο του θεσμικού του ρόλου μέσα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, στο δημοκρατικό μας πολίτευμα, στην κοινωνία.

Δεν θα επαναλάβω αυτά που είπα στην ομιλία μου στην Εθνική Συνδιάσκεψη, θα έχετε την ευκαιρία να με ρωτήσετε για τα σημεία της ομιλίας μου, θέλω όμως να τονίσω και σήμερα πως για μας υπάρχουν δύο θεμελιώδη καθήκοντα: Το εθνικό καθήκον αλήθειας και ειλικρίνειας και το εθνικό καθήκον αλληλεγγύης.

Θέλουμε ένα ΠΑΣΟΚ των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, της υπευθυνότητας, της αλληλεγγύης, ένα ΠΑΣΟΚ που να ενώνει την Κεντροαριστερά, ένα ΠΑΣΟΚ που να είναι άξιο του ονόματος της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης.

Το ευχαριστώ που είπα στον ελληνικό λαό για τις θυσίες του, την αντοχή του και την ανοχή του το εννοώ, το λέω από την καρδιά μου, το επαναλαμβάνω προσωπικά στην κάθε Ελληνίδα και στον κάθε Έλληνα. Το συγνώμη που ζήτησα δεν ήταν μόνο προσωπικό ή παραταξιακό, είναι και στο όνομα όλου του πολιτικού προσωπικού, στο όνομα όλων όσοι έχουμε εμπλακεί στην άσκηση και τη διαχείριση της εξουσίας, είναι ένα συγνώμη ουσιαστικό που δεν αρκεί, είναι η ηθική υποχρέωση για να εγκαθιδρύσουμε μια σχέση αξιόπιστη και ειλικρινή.

Και επαναλαμβάνω βέβαια ότι στόχος μας τώρα στην πορεία προς τις εκλογές δεν μπορεί παρά να είναι η νίκη, είναι η νίκη, η πρωτιά ο καθοριστικός ρόλος και λόγος του ΠΑΣΟΚ για το μέλλον του τόπου. Γιατί έχουμε μπροστά μας μια κρίση σε εξέλιξη, που πρέπει να τη διαχειριστούμε, πρέπει να διαμορφώσουμε την έξοδο από την κρίση και ο ρόλος που μας ανήκει είναι τεράστιος και καθοριστικός.

Φίλες και φίλοι, έχει σημασία το σύνθημά μας για την περίοδο αυτή. Την Κυριακή πραγματικά αρχίζουμε. Αυτή είναι μια όχι απλώς νέα, αλλά ανανεωμένη συναισθηματικά, πολιτικά, οργανωτικά αρχή. Αρχίζουμε λοιπόν και αρχίζουμε τώρα με τις ερωτήσεις σας.

Χ. Κούτρας (ΣΚΑΪ): Θέλω να σας ρωτήσω, για να είναι γιορτή την Κυριακή και για να αρχίσετε πραγματικά, πού οριοθετείτε τον πήχη της συμμετοχής των ψηφοφόρων στην εκλογική διαδικασία.
Και το δεύτερο που θέλω να σας ρωτήσω είναι αν με τη νέα αρχή κάποια στελέχη τα οποία είχαν απομακρυνθεί όταν ήταν ο κ. Παπανδρέου Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, θα φέρω για παράδειγμα τον κ. Φλωρίδη και τον κ. Αλέκο Παπαδόπουλο, έχετε σκοπό να συζητήσετε μαζί τους και να τους επανεντάξετε.  

Ευ. Βενιζέλος: Με τον πήχη δεν έχουμε πάρα πολύ καλές σχέσεις και δεν πρέπει να έχουμε, κατ΄ αρχάς δεν πρέπει να καβαλήσουμε τον πήχη και το καλάμι. Και δεν θα βάλουμε κανέναν πήχη γιατί την απάντηση στην ερώτησή σας θα τη δώσουν τα μέλη, οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ, οι προοδευτικοί πολίτες, αυτοί που νοιώθουν ότι μέσα από τη συμμετοχή τους σε αυτή τη διαδικασία κάνουν μια πολιτική πράξη, παρά τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχουν κάποιοι, παρά το γεγονός ότι κάποιοι κρύωσαν ψυχολογικά ή απομακρύνθηκαν λόγω των δύσκολων αποφάσεων που αναγκαστήκαμε να λάβουμε τους προηγούμενους μήνες.

Άρα λοιπόν η απάντηση θα δοθεί την Κυριακή και θέλω να ελπίζω ότι θα είναι μία καθαρή απάντηση, που δε θα αφήσει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες. Εμείς θέλουμε να ξέρουμε ποιοι είμαστε, ποιοι κινητοποιούμαστε, ποιοι κάνουμε την αρχή. Νομίζω ότι η απάντηση θα είναι μια καλή, θετική απάντηση, το ξεκίνημα θα μας βοηθήσει να πετύχουμε το στόχο μας για το καλό της πατρίδας.

Η πόρτα του ΠΑΣΟΚ είναι πάντα ανοιχτή γι' αυτούς που νιώθουν ότι εδώ ανήκουν και είναι πολλοί αυτοί που πρέπει να διαβούν την πόρτα αυτή, σημαντικοί άνθρωποι με διαδρομή, με ιστορία, πολιτικές προσωπικότητες, άνθρωποι που έχουν συνεισφέρει στον τόπο.

Η πρόσκληση όμως δεν αφορά μόνο τους επώνυμους, η πρόσκληση αφορά και τους λιγότερο γνωστούς στο δημόσιο βίο -επικοινωνιακά εννοώ γνωστούς- συναγωνιστές μας, συντρόφους μας, φίλους μας που εδώ είναι το σπίτι τους, εδώ, στη μεγάλη κοίτη της Δημοκρατικής Παράταξης ανήκουν.  Οφείλουμε όλοι να συμβάλλουμε σε αυτή την πανστρατιά, να την πετύχουμε. Θα την πετύχουμε.

Φ. Γιωτάκη (Έθνος): Είπατε πριν ότι διοργανώνετε για την Κυριακή μια διαδικασία που θέλετε να θυμίσει γιορτή δημοκρατίας. Θέλω να πάμε λίγο πίσω κατά το πρόσφατο παρελθόν όπου στελέχη του ΠΑΣΟΚ και μέλη της Κυβέρνησης, με τη συμμετοχή τους σε ανοιχτές συγκεντρώσεις αντιμετώπισαν επιθέσεις από ομάδες πολιτών και που όπως οι ίδιοι κατήγγειλαν προέρχονταν από το χώρο της Αριστεράς. Θεωρείτε ότι η εκλογική διαδικασία της Κυριακής θα μπορεί να εξελιχθεί σε μια πρώτη τάξεως ευκαιρία για νέα επεισόδια; Και τότε γιατί επιχειρείτε μια ανοιχτή εκλογή αφού είστε και μόνος σας υποψήφιος είστε μόνο εσείς και πως θα το αντιμετωπίσετε;

Ευ. Βενιζέλος: Αρχίζω από το τελευταίο σκέλος της ερώτησής σας. Το γεγονός ότι είμαι μόνος υποψήφιος είναι ένα συμπτωματικό γεγονός, το οποίο προέκυψε μέσα από την εφαρμογή του Καταστατικού. Είναι λογικό ένα Κόμμα δημοκρατικό, θεσμικό, ένα Κόμμα που θέλει να ισχύει στο επίπεδο της πολιτείας, η νομιμότητα, η δικαιοσύνη το κράτος Δικαίου, να γίνονται σεβαστοί οι θεσμοί, πρέπει να λειτουργεί εσωτερικά με μια θεσμική αντίληψη με μια αντίληψη εσωτερικής καταστατικής νομιμότητας.

Στο όνομα της εφαρμογής του Καταστατικού ακολουθήσαμε μια σχετικά αργή διαδικασία, στην εφαρμογή των διαδικασιών για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας, του νέου Προέδρου του Κινήματος. Και αυτό δεχτήκαμε όλοι αντιλαμβανόμενοι τη σημασία που έχει ο σεβασμός των διαδικασιών αυτών για λόγους κατ' αρχάς νομιμοποίησης κομματικής και δημοκρατικής, αλλά και γιατί πρέπει να υπάρχει η ευρύτατη αποδοχή, συμμετοχή, συναντίληψη.

Θα ήταν για εμένα εξαιρετικά ευχάριστο να υπάρχουν κι άλλες υποψηφιότητες. Η κρίση που περνάει η χώρα και η κρίση που περνάει η Παράταξη οδήγησε ένα πολύ μεγάλο αριθμό στελεχών να συσπειρωθεί στην υποψηφιότητά μου, να την υποστηρίξει, να την προτείνει και αυτό δείχνει τη σοβαρότητα του στελεχικού μας δυναμικού, το γεγονός ότι έχουμε αίσθηση των καταστάσεων και θέλουμε να κάνουμε το καλύτερο για τον τόπο και για την Παράταξη που υπάρχει χάριν του τόπου.

Το γεγονός όμως ότι υπάρχει μια υποψηφιότητα, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνει η διαδικασία. Πρέπει να γίνει η διαδικασία όχι μόνο για λόγους τυπικούς, αλλά, όπως σας είπα, γιατί πρέπει το ΠΑΣΟΚ να δείξει ότι υπάρχει, ότι συσπειρώνεται, ότι εκφράζεται… Εκλογές έχουμε πρέπει να κάνουμε και μια άσκηση ετοιμότητας, πρέπει να καταγράψουμε τις δυνάμεις μας, πρέπει να ξανανοίξουμε και να θέσουμε σε λειτουργία τις Οργανώσεις μας, πρέπει να δώσουμε ένα κίνητρο στα στελέχη μας, πρέπει να μιλήσουμε με πολιτικούς όρους προς τους πολίτες, πρέπει να προσεγγίσουμε τις τοπικές κοινωνίες, μεγάλους χώρους δουλειάς, μεγάλους χώρους της κοινωνίας των πολιτών.

Υπάρχει πράγματι ο κίνδυνος σε κάποια σημεία να εμφανιστούν τα γνωστά φαινόμενα συμβολικής ή και υλικής βίας τα οποία έχουμε ζήσει. Τα έχουμε ζήσει και πολύ πρόσφατα, τις τελευταίες μέρες, σε εκδηλώσεις επίσημες ή ανεπίσημες στελεχών του ΠΑΣΟΚ ή Οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ, όπου είχαμε αντισυγκεντρώσεις, είχαμε προπηλακισμούς.

Πρέπει να κάνουμε μια θεμελιώδη διάκριση. Η πολιτική διαφωνία είναι θεμιτή και ευπρόσδεκτη, ο καθένας μπορεί να εκφράζει τη διαμαρτυρία του, την πικρία του, την αγανάκτησή του, την αντίθεσή του. Η δημοκρατία βασίζεται στο διάλογο και ο διάλογος μπορεί να είναι και έντονος. Αλλά αυτό έχει ένα όριο.

Το όριο είναι η βία, η συμβολική και υλική βία. Ο εκφασισμός της κοινωνίας είναι ένας ορατός κίνδυνος που τον βλέπουμε, που τον ανιχνεύουμε και πρέπει να αντισταθούμε. Είναι κρίμα, είναι μια αλλοίωση βασικών αξιακών δεδομένων και αρχών, Κόμματα που δηλώνουν προοδευτικά ή πολιτικές δυνάμεις που δηλώνουν προοδευτικές να ενθαρρύνουν ή να ανέχονται τέτοιου είδους φασίζουσες πρακτικές.

Είναι μια ευκαιρία το ΠΑΣΟΚ να δείξει πόσο μακριά είναι από όλα αυτά και πόσο εύκολο είναι για τους ενεργούς πολίτες όταν είναι αποφασισμένοι, σοβαροί, ενωμένοι και μετέχουν σε μια μαζική δημοκρατική διαδικασία, να θέσουν φραγμό σε όλα αυτά και να τα ρίξουν εκεί που ανήκουν: στο καλάθι της ιστορίας και στα απόβλητα μιας ιδεολογικής αντιπαράθεσης που όταν εμφανίζεται έτσι, δεν είναι ιδεολογική αλλά είναι ιδεοληπτική.

Γ. Πιτταράς (Alpha TV): Επειδή εκτός από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ διεκδικείτε και την ηγεσία της χώρας στις εκλογές την πρωθυπουργία, εάν μπορείτε να δώσετε ένα χρονικό ορίζοντα στους πολίτες, τέλος πάντων σε δυο, τρία χρόνια θα μπορούν να δουν φως στο τούνελ, να χαλαρώσουν όλοι από αυτή την ιστορία με τα μέτρα τους φόρους και τις θυσίες και ότι μετά από αυτά τα δυο – τρία χρόνια, θα μπορείτε κι εσείς να πείτε ότι «πράγματι τώρα λεφτά υπάρχουν» και θα επιστραφούν σε αυτούς οι οποίοι έχουν κάνει αυτές τις μεγάλες  θυσίες.

Ευ. Βενιζέλος: Βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή σε μια άλλη φάση της μακράς δυστυχώς εξέλιξης της κρίσης. Με τη δραστική μείωση του δημοσίου χρέους που συντελέστηκε και νομικά τη Δευτέρα 12 Μαρτίου το πρωί, έχουν ανακουφιστεί οι Έλληνες πολίτες και ιδίως οι νέες γενιές γιατί έχει βγει από πάνω τους ένα τεράστιο βάρος. Έχουν ήδη βγει από πάνω τους 95 δις χρέους και σε λίγες μέρες θα βγει και η δεύτερη μικρότερη δόση, θα αφαιρέσουμε από την πλάτη του ελληνικού λαού 105-106 δις χρέους, 50 ποσοστιαίες μονάδες.

Θα μου πείτε: «Τι ενδιαφέρει το γεγονός αυτό τον άνεργο, τον συνταξιούχο που έχει κοπεί έστω και λίγο αν είναι μεσαία η σύνταξή του, τι νοιάζει αυτό τον επαγγελματία που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα με πολύ μικρότερους τζίρους στην αγορά, τι νοιάζει αυτό έναν ανάπηρο ο οποίος έχει ανάγκες καθημερινότητας αυξημένες, μια μονογονεϊκή οικογένεια, έναν άνθρωπο που είναι γύρω στα 55 και κινδυνεύει να απολυθεί και να μην βρίσκει δουλειά, ένα νέο που ξέρει ότι οι συνομήλικοί του είναι μισοί από αυτούς στην ανεργία»;

Και όμως αυτή η εξέλιξη για την οποία παλέψαμε έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, γιατί αλλάζει το κλίμα, τη διεθνή εικόνα της χώρας, τη στάση των εταίρων μας, τη στάση των αγορών. Αλλάζει το επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής ασφάλειας, γιατί αυτό που τσακίζει τη χώρα είναι η αβεβαιότητα, η αγωνία, η απογοήτευση, η συνεχής ανακύκλωση σχολίων για το αν η Ελλάδα θα είναι μέσα ή έξω στο ευρώ, για το αν έχουμε μέλλον ή αν για μας μόνος δρόμος είναι η επιστροφή στη δεκαετία του ΄50 ή του ΄60. Έχει λοιπόν πάρα πολύ μεγάλη σημασία από την άποψη αυτή.

Έχει επίσης πολύ  μεγάλη σημασία γιατί με τη σταθεροποίηση, με την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, με τη σύναψη της δανειακής σύμβασης και με την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας μέχρι το 2016 πλέον -γιατί εκεί έχουμε πάει με τη νέα δανειακή σύμβαση και το νέο πρόγραμμα- υπάρχουν άλλα επίπεδα ρευστότητας τα οποία σιγά-σιγά θα αρχίσουν να φαίνονται στην αγορά. Θα αρχίσουν να έχουν επίπτωση στην πραγματική οικονομία.
      
Και επειδή το μεγάλο μας θέμα είναι η ύφεση που  μειώνει το εθνικό προϊόν, που μειώνει το εισόδημα, που μειώνει τις περιουσίες, μια ύφεση που άρχισε δυστυχώς το 2008 χωρίς οι τότε κυβερνώντες να έχουν επίγνωση της κατάστασης και χωρίς να πάρουν λίγα διορθωτικά μέτρα για να ανακόψουν την ύφεση, η ύφεση λοιπόν που πρέπει να ανασχεθεί και να αντικατασταθεί από θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με λόγια, με ρητορείες, με ευχές, με συνθήματα, με δημαγωγίες.

Μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολύ συγκεκριμένες πράξεις και τίποτα δεν είναι πιο συγκεκριμένο και πιο θετικό από το να κάνουμε το χρέος βιώσιμο, τη χώρα βιώσιμη, να αλλάξουμε το κλίμα. Να κάνουμε τη χώρα να νιώσει ασφαλής. Να αλλάξουμε τα επίπεδα ρευστότητας.

Αυτό είναι που θα βοηθήσει τις επενδύσεις, και όταν λέω «επενδύσεις» δεν εννοώ μεγάλες μόνο επενδύσεις αλλά το πώς κινείται η κάθε επιχείρηση, η κάθε μικρή και μεσαία επιχείρηση, πώς σώζει ή πώς δημιουργεί θέσεις εργασίας, πώς δίνει δουλειά σε ανθρώπους, πώς δίνει ξανά στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια το τραπεζικό σύστημα για να κινηθεί η αγορά.

Πώς σώζουμε την αξία της ακίνητης περιουσίας. Πώς ανοίγουμε το παράθυρο ευκαιρίας για να αποκαταστήσουμε απώλειες και αδικίες, να ξαναδώσουμε προοπτική αύξησης τώρα που όλοι έχουν το φόβο και το άγχος ότι έχουν προοπτική μείωσης των εισοδημάτων τους.

Αυτό είναι λοιπόν που καλούμαστε να απαντήσουμε και να κάνουμε. Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται ισχυρή πολιτική διεύθυνση. Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται αλήθεια, αλήθεια, αλήθεια. Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται σχέδιο, κι εμείς δείξαμε ότι λέμε την αλήθεια, ότι έχουμε σχέδιο, ότι ξέρουμε να εφαρμόσουμε το σχέδιο αυτό, ότι γνωρίζουμε πόσο δύσκολοι είναι οι ευρωπαϊκοί και διεθνείς συσχετισμοί αλλά παλεύουμε μέσα σ' αυτούς και παλεύουμε να τους αλλάξουμε.

Έχουμε δείξει ότι μπορούμε να αντέξουμε στη διαπραγματευτική πίεση και να διαπραγματευθούμε, όχι να δημιουργούμε τη φενάκη μιας δήθεν επαναδιαπραγμάτευσης. Και κυρίως ξέρουμε ότι το πρόβλημα της οικονομίας είναι πρόβλημα πολιτικό, θεσμικό και κοινωνικό και πρέπει να διαμορφώσουμε αυτές τις προϋποθέσεις, τις πολιτικές και θεσμικές πρωτίστως, για να μην ξαναπάθουμε αυτό που πάθαμε.

Για να μην καταρρεύσουν οι ελπίδες μας, για να μη φανεί ότι ζούσαμε μέσα σε μία φούσκα ψευδαισθήσεων, είχαμε ένα μοντέλο με πήλινα πόδια. Και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να ανοίξουμε πόλεμο με το μέτωπο της υποκρισίας και της δημαγωγίας. Γιατί στις εκλογές αυτές στην πραγματικότητα από τη μια υπάρχει το μέτωπο της αλήθειας, της υπευθυνότητας, της καλά οργανωμένης διαπραγμάτευσης και διαχείρισης της κρίσης και από την άλλη μεριά υπάρχει ένα ποικίλης προέλευσης και καταγωγής μέτωπο υποκρισίας, δημαγωγίας, λαϊκισμού και ανευθυνότητας. Και εκεί στεγάζονται δυνάμεις συντηρητικής ή και ακροδεξιάς καταγωγής, δυνάμεις αριστερές, δυνάμεις οι οποίες προέρχονται δυστυχώς από τους κόλπους της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης αλλά δεν σεβάστηκαν την ενότητά της ανιστόρητα.

Υπάρχει λοιπόν αυτό το μέτωπο, κι αυτό το μέτωπο μπορεί να χαϊδεύει αυτιά αλλά είναι επικίνδυνο, επικίνδυνο για τον τόπο, για τον πολίτη, για τα εισοδήματά του, τη δουλειά του, την περιουσία του, τη σύνταξή του. Γιατί δεν πιστεύω να θεωρεί κανείς αριστερό, προοδευτικό και υπεύθυνο το να βγει η Ελλάδα από το ευρώ, το να γυρίσει η Ελλάδα στη δραχμή, το να περικοπούν οι συντάξεις και οι αποδοχές όχι κατά 10% ή 20% ή 25% αλλά κατά 80% ή 85%.

Να σταματήσει το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο και να είναι άδεια τα ράφια και να μην υπάρχουν τρόφιμα ή φάρμακα: Ή δεν ξέρω αν εκλαμβάνει κανείς ως αριστερό, προοδευτικό και υπεύθυνο να υπάρχει ανασφάλεια, να μην έχουμε καθαρό μέτωπο κατά της βίας, κατά των κουκουλοφόρων,  κατά αυτών οι οποίοι διαλύουν το κέντρο της Αθήνας και των άλλων πόλεων.

Αυτό είναι η δική μας αλήθεια. Αυτή είναι η δική μας προσέγγιση. Με αυτήν θα παλέψουμε και πιστεύω ότι ο κόσμος έχει όχι απλώς ένστικτο αυτοσυντήρησης, αλλά μία ακατάλυτη ευφυΐα και μ' αυτή θα κρίνει, γιατί ο κόσμος έχει ζήσει πολλά, έχει πάθει πολλά και θέλει να του προσφέρεις τη βεβαιότητα της εξόδου από την κρίση.        

Γ. Μακρυγιάννης (Πρώτο Θέμα): Να δώσω μία συνέχεια σ' αυτό που λέτε κ. Υπουργέ. Με τον τρόπο που τοποθετείτε λοιπόν το δίλημμα, θα ήθελα να γνωρίζω, και με δεδομένο ότι τα γκάλοπ δίνουν κατά πάσα πιθανότητα ένα εκλογικό αποτέλεσμα που δεν θα οδηγήσει σε αυτοδυναμία, τι περιθώρια υπάρχουν για συνεργασίες είτε με κόμματα που ανήκουν στον προοδευτικό – κεντροαριστερό – αριστερό χώρο είτε με τη Νέα Δημοκρατία;     Υπήρξε μια συζήτηση το προηγούμενο διάστημα. Εσείς κατευθύνεστε προς την πρώτη φάνηκε κατεύθυνση. Υπάρχουν περιθώρια τέλος πάντων για εκλογικές συνεργασίες μετά με δεδομένο ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία με την τοποθέτηση την οποία κάνετε τώρα;

Ευ. Βενιζέλος:  Κύριε Μακρυγιάννη, ο δικός μας στόχος, το επαναλαμβάνω, είναι η νίκη στις εκλογές, η πρώτη θέση. Το να έχει το ΠΑΣΟΚ στα χέρια του τον καθοριστικό ρόλο και λόγο για το μέλλον του τόπου. Το ερώτημα πώς θα κυβερνηθεί ο τόπος μετά τις εκλογές, είναι ένα ερώτημα απολύτως θεμιτό, γιατί είδαμε τη στάση διαφόρων κομμάτων και προσώπων πριν από τις εκλογές. Είδαμε πόσο δύσκολο είναι να κυβερνηθεί ο τόπος πριν τις εκλογές και άρα είναι απολύτως εύλογο και επιτακτικό το ερώτημα: πώς θα κυβερνηθεί ο τόπος μετά τις εκλογές.

Τώρα όμως την απάντηση αυτή καλείται να τη δώσει ο Έλληνας πολίτης. Το καθοριστικά διαφορετικό στοιχείο είναι οι εκλογές, οι εκλογές αυτές καθεαυτές. Γιατί το ζήτημα τίθεται ενώπιον του ελληνικού λαού. Το ζήτημα τίθεται ενώπιον του κάθε Έλληνα πολίτη, της κάθε Ελληνίδας. Θα απαντήσουν λοιπόν οι πολίτες την Κυριακή των εκλογών πώς θέλουν να κυβερνηθεί ο τόπος. Ο καθένας θα δώσει τη δική του ατομική απάντηση ξέροντας ότι οι απαντήσεις αθροίζονται και συντίθενται σε μία εθνική συλλογική απάντηση, και ο τόπος θα κυβερνηθεί, γιατί δεν υπάρχουν ακυβέρνητες χώρες, ακυβέρνητες πολιτείες. Ακυβέρνητες πολιτείες είναι μόνο αυτές που παραπαίουν και που οδηγούνται στην καταστροφή.

Θα μου πείτε «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», αλλά πολλές φορές δημοκρατικά έχει επιλεγεί το αδιέξοδο. Γι' αυτό η δική μας πρόταση είναι ο λαός να σκεφτεί, να σταθμίσει τα δεδομένα και να διαμορφώσει εκείνους τους συσχετισμούς που θα επιτρέψουν στο ΠΑΣΟΚ να έχει τον καθοριστικό ρόλο για μια λύση η οποία είναι υπεύθυνη και προοδευτική.

Ποια είναι η προοδευτική λύση; Προοδευτική λύση είναι αυτή που κρατάει τη χώρα όρθια, τη βγάζει από την κρίση, μειώνει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις απώλειες, καθιστά συγκεκριμένη και ορατή την προοπτική αποκατάστασης αδικιών, ανισοτήτων και αναπλήρωσης απωλειών, επιτρέπει στη χώρα να ξαναγίνει αυτοδύναμη όχι ως Κυβέρνηση αλλά αυτοδύναμη ως χώρα. Να αποκτήσει ξανά τα δικαιώματά της ως κράτος–μέλος της ΟΝΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα ουσιαστικά της δικαιώματα. Να είναι θεσμικά ισότιμη, να είναι δημοσιονομικά κυρίαρχη και ισχυρή.

Αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία όχι μόνο για μας που διεκδικούμε την ψήφο του ελληνικού λαού, αλλά και για τον κάθε πολίτη που δίνει την ψήφο του ελληνικού λαού.

Δ. Κρουστάλη (Βήμα): Έχουμε δει το τελευταίο διάστημα δημοσιεύματα και στον ελληνικό και στον ξένο Τύπο για τις τελευταίες συνεδριάσεις του Eurogroup για κάποιες συνομιλίες που είχατε με τον κ. Schäuble. Το ρωτώ αυτό γιατί έγιναν –από ό,τι διαβάσαμε- στη βάση ενός σεναρίου για ασφαλή έξοδο της χώρας από το ευρώ και θα ήθελα να μας περιγράψετε τι ακριβώς συνέβη και αν μπορεί κάποιος να διαβεβαιώσει τον ελληνικό λαό ότι δεν θα επανέλθουν τέτοια σενάρια στο τραπέζι.

Ευ. Βενιζέλος:  Όπως αντιλαμβάνεστε δεν μπορώ να αναφερθώ σε εσωτερικές συζητήσεις του Eurogroup και πολύ περισσότερο σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες που είχα όλους αυτούς τους εννιά δύσκολους, βασανιστικούς μήνες με ομολόγους μου Υπουργούς Οικονομικών μεγάλων κρατών, όπως είναι ο κ. Schäuble, ο οποίος εκφράζει τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης: τη Γερμανία.

Μπορώ να σας απαντήσω εμμέσως στην ερώτησή σας, εμμέσως πλην σαφώς λέγοντάς σας ότι αυτοί οι εννιά μήνες ήταν μήνες πολύ σκληρής διαρκούς καθημερινής διαπραγμάτευσης. Τίποτε δεν ήταν αυτονόητο, τίποτε δεν ήταν απλό. Όλα ήταν κρίσιμα, όλα είχαν υπαρξιακή σημασία.

Έχω πει στον ελληνικό λαό την αλήθεια, αλλά βεβαίως δεν έχω μπει σε τεχνικές λεπτομέρειες, δεν έχω μεταφέρει όλη μου την αγωνία αυτών των μηνών γιατί η υποχρέωσή μου ένιωσα πως είναι να δίνω λύσεις, να διαπραγματεύομαι και να φέρνω αποτελέσματα μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου στην πρώτη φάση, μαζί με τον Λουκά Παπαδήμο στη δεύτερη φάση και αυτό έκανα.

Θα έρθει η στιγμή που θα τα πούμε όλα αυτά, στα απομνημονεύματά μας. Σημασία έχει ότι η χώρα έπρεπε να πείσει ότι η θέση της είναι μέσα στο ευρώ και έχει πείσει πως η θέση της είναι αμετάκλητα και οριστικά μέσα στο ευρώ, μέσα στην Ευρωζώνη, μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτή είναι η σωστή επιλογή. Αυτή είναι η επιλογή που απαιτεί θυσίες, αλλά τις μικρότερες θυσίες. Μπορεί οι θυσίες να είναι  μεγάλες για πολλά νοικοκυριά, γιατί τι να πεις σε ένα άνεργο, σε κάποιον που δεν βρίσκει ή  που έχασε τη δουλειά του, ότι υπάρχουν και μεγαλύτερες θυσίες; Γι' αυτόν δεν υπάρχει μεγαλύτερη θυσία, έχει κάνει τη μεγαλύτερη θυσία.

Τι να πεις σε κάποιον ο οποίος έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος των αποδοχών του, όπως τις είχε αποκτήσει κάποια στιγμή μέσα στη διάρκεια της μεταπολίτευσης; Ότι καλώς έχασε τις αποδοχές του; Είναι μια τεράστια θυσία.

Ο κάθε πολίτης είναι λογικό να βλέπει τα πράγματα από τη δική του προσωπική και οικογενειακή σκοπιά. Είναι η σκοπιά του ατομικού και οικογενειακού συμφέροντος, του ατομικού και οικογενειακού προϋπολογισμού. Εμείς πρέπει να τα δούμε από τη σκοπιά του γενικού συμφέροντος, από τη σκοπιά του έθνους και του λαού, της πατρίδας, των επόμενων γενεών. Και δική μας υποχρέωση είναι να σκεφτόμαστε με τέτοιους όρους εθνικούς, συλλογικούς, ιστορικούς.

Αυτή η απόσταση ανάμεσα στις δυο προσεγγίσεις είναι που δημιουργεί την παρεξήγηση, την ένταση ανάμεσα στο οργανωμένο και επίσημο ΠΑΣΟΚ και την κοινωνική του βάση. Υπάρχει ένα κενό, υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα χάσμα που πρέπει να γεφυρωθεί. Γιατί βλέπετε όποιοι ασκούν εξουσία, όποιοι διαχειρίζονται την τύχη του έθνους πρέπει να σκέφτονται και να αντιδρούν με όρους ιστορικούς, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.

Ο πολίτης, ο προοδευτικός πολίτης ο καλόπιστος πολίτης που έχει αισθήματα αλληλεγγύης και έχει και μια επίγνωση της ιστορίας, αντιλαμβάνεται σε αρκετά μεγάλο βαθμό τα θέματα αυτά, αλλά έχει τις δικές του αγωνίες και τις δικές του προτεραιότητες. Είναι πολύ σεβαστό αυτό.

Το θέμα είναι να κατανοήσουμε ο ένας τη θέση του άλλου και να ενώσουμε ξανά τις δυνάμεις μας. Αυτή είναι η συστράτευση, η συμφιλίωση, η επανακινητοποίηση των δυνάμεων για να μπορέσουμε να πετύχουμε το στόχο μας.

Ναι λοιπόν όλα είχαν τεθεί στο τραπέζι, διαπραγματευτήκαμε, κερδίσαμε, η χώρα αυτή απέδειξε ότι μπορεί να ξανακατακτήσει τη θέση της γιατί όπως είπα και στην ομιλία του στη Συνδιάσκεψη, με το περιβόητο PSI και την αφαίρεση του χρέους με τη μείωση του δημοσίου χρέους δεν έγινε απλά βιώσιμο το χρέος και βιώσιμη οικονομικά η χώρα, άλλαξε η εικόνα της Ελλάδας.

Ξαναγράφουμε την επωνυμία της Ελλάδας και ζωγραφίζουμε τη διεθνή της φυσιογνωμία. Γιατί όλοι τώρα καταλαβαίνουν ότι γίνεται αυτό, πετυχαίνει όταν υπάρχει σχέδιο, δουλειά, επαγγελματισμός, όταν υπάρχει ικανότητα διαχείρισης κρίσεων.

Άλλαξαν τα δημοσιεύματα. Άλλαξαν οι αξιολογήσεις των διαφόρων οίκων, των περιβόητων οίκων, μας ξαναβλέπουν με διαφορετικό μάτι. Είμαστε ξανά στο τραπέζι χωρίς να είμαστε οι αποδιοπομπαίοι τράγοι και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Είναι μια τομή στην εξέλιξη της κρίσης, δεν έληξε η κρίση.

Έχουμε μπροστά μας πολλά και δύσκολα ζητήματα. Πρέπει να βγάλουμε το 2012 που είναι μια δύσκολη χρονιά, πρέπει να μπούμε στο 2013 που θα είναι η χρονιά του θετικού ρυθμού ανάπτυξης, αλλά έχουμε πια άλλες προϋποθέσεις.

Ι. Χασαπόπουλος (Mega): Υπουργέ, θέλω να σας ρωτήσω το εξής: εδώ και καιρό ακούμε τα στελέχη και εσάς τον ίδιο ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να πάει σε εκλογές αν δεν κάνει μια γενναία αυτοκριτική και όπως είπατε να πει την αλήθεια στον λαό. Επειδή το τελευταίο διάστημα μόνο μια συγνώμη ακούσαμε και επειδή πάμε τώρα σε εκλογές, ήθελα να σας ρωτήσω, το τελευταίο διάστημα που είστε στο Υπουργείο Οικονομικών δεν έχω ακούσει να λέτε κάτι για την προηγούμενη διακυβέρνηση του κ. Παπανδρέου.

Πολλά στελέχη λένε διάφορα για τη διακυβέρνηση των δυο χρόνων και θέλω να σας ρωτήσω τη γνώμη σας γι' αυτά που ακούω. Έχει ευθύνες το ΠΑΣΟΚ ότι οδηγηθήκαμε στο Μνημόνιο; Έχει ευθύνες το ΠΑΣΟΚ ότι καθυστερήσαμε να πάρουμε μέτρα; Μόλις χτες ο κ. Χριστοδούλου στη Βουλή επικαλέστηκε τις δηλώσεις του κ. Παπακωνσταντίνου για τον Τιτανικό. Άλλα στελέχη σας στενοί συνεργάτες σας λένε για τις δηλώσεις του κ. Παπανδρέου με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Υπουργέ συγνώμη, επειδή είπατε νωρίτερα να ανοίξουμε ένα πόλεμο με την υποκρισία και να λέμε την αλήθεια στον κόσμο.

Ευ. Βενιζέλος: Δεν περίμενα να γίνω υποψήφιος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ούτε καν Υπουργός των Οικονομικών πριν από εννιά μήνες στη βαθύτερη στιγμή της κρίσης, τη δυσκολότερη για να πω την άποψή μου συνολικά και για να πω την άποψή μου και για την πρώτη περίοδο. Την περίοδο προς τις εκλογές του 2009, από τις εκλογές του 2009 στο Μνημόνιο του Μαΐου του 2010 και από το Μάιο του 2010 μέχρι τον Ιούνιο του 2011 στην εφαρμογή του πρώτου Μνημονίου μέχρις ότου ανέλαβα το Υπουργείο Οικονομικών και άρχισε η διαπραγμάτευση για το νέο πρόγραμμα και για τη μείωση του χρέους.

Την άποψή μου την έλεγα σε όλα τα Υπουργικά Συμβούλια, την έχω πει δημόσια σε διάφορες τοποθετήσεις μου, είχα μια ολοκληρωμένη άποψη. Είναι εύκολο να είναι κανείς εκ των υστέρων προφήτης, είναι εύκολο να διαχωρίζει κανείς τη θέση του ακόμη κι αν έχει συμπράξει ως μέλος του σκληρού πυρήνα της κομματικής ή της κυβερνητικής εξουσίας, στη διαμόρφωση και του προεκλογικού λόγου του ΠΑΣΟΚ και της περιόδου μέχρι το πρώτο μνημόνιο και της περιόδου εφαρμογής του πρώτου μνημονίου.

Δεν επιλέγω ποτέ τον εύκολο δρόμο. Θα απαντήσω στην ερώτησή σας κάνοντας μία σύγκριση, ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο πρόγραμμα. Το δεύτερο πρόγραμμα λοιπόν έχει τα εξής στοιχεία, τα οποία είναι πολύτιμα για τη χώρα:

1.    Μείωση του χρέους, το χρέος μειώνεται δραστικά και γίνεται βιώσιμο.
2.    Μείωση του ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης, γιατί έχουν μειωθεί τα επιτόκια και μειώνονται δραστικά οι τόκοι που πρέπει να πληρώνουμε κάθε χρόνο και αυτό βγάζει πολλά βάρη από την πλάτη του ελληνικού λαού και διευκολύνει πολύ το να φτάσουμε και στα πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά και στα δημοσιονομικά πλεονάσματα, γιατί θα σταματήσουμε να προσθέτουμε χρέος στο χρέος.
3.    Έχουμε πλήρη κάλυψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, πως η Ελλάδα θα έχει στήριξη όχι μόνον μέχρι το τέλος του δεύτερου προγράμματος, αλλά και μετά από αυτό όσο χρειαστεί, έως ότου βγει στις αγορές κι αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία.
4.    Και βέβαια εφαρμόζεται άμεσα ένα σχέδιο ανασυγκρότησης του τραπεζικού συστήματος, που θα επιτρέπει στον ελληνικό λαό να έχει στρατηγικό έλεγχο, αυτό αφορά και τα κεφάλαια αλλά και τη ρευστότητα, άρα και τη ρευστότητα στην αγορά, αυτό αφορά στην προοπτική ανάπτυξης της χώρας και βεβαίως αυτό αφορά και την επιστροφή καταθέσεων χωρίς την οποία δε θα μπορέσουμε να κατακτήσουμε το στόχο μας για ανάπτυξη μέσα από την αξιοποίηση της ρευστότητας που θα υπάρχει στις τράπεζες.

Θα μπορούσαν αυτά να έχουν γίνει στην αρχή; Θα μπορούσαν οι εταίροι μας να τα έχουν αντιληφθεί νωρίτερα, γιατί το πρόγραμμα ήταν προϊόν μιας πολύ σκληρής διαπραγμάτευσης, αλλά και πολύ συγκεκριμένων αντιλήψεων που επικρατούσαν τη στιγμή αυτή και στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. Δε θέλω να επεκταθώ σήμερα, αλλά νομίζω ότι οι διαφορές ανάμεσα στις δύο φάσεις είναι σαφείς.

Τι είναι το κρίσιμο ζήτημα; Το κρίσιμο ζήτημα είναι ότι εμείς είχαμε μια αμφιθυμία ως κοινωνία και ως κόμμα και ως Κυβέρνηση και ως πολιτικό σύστημα σε σχέση με τις διαρθρωτικές αλλαγές και δυστυχώς οι καθυστερήσεις στις διαρθρωτικές αλλαγές που για μας έχουν σημασία ως προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, ξεσπούσαν με οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

Άρα, έχει πολύ μεγάλη σημασία να σκεφτούμε τι έγινε όλο αυτό τον καιρό και να αξιοποιήσουμε το συμπέρασμα για το μέλλον. Πρέπει οι διαρθρωτικές αλλαγές και κυρίως στο σκέλος των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων να είναι η πρώτη εθνική προτεραιότητα, το βασικό στοιχείο όχι του νέου προγράμματος, αλλά του δικού μας εσωτερικού εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης. Γιατί αν δεν αλλάξουμε τα δεδομένα κι αν δε γίνουμε μια ανταγωνιστική κοινωνία και οικονομία που λειτουργεί με όρους σύγχρονους υπέρ των παιδιών της, δεν θα μπορέσουμε να κατακτήσουμε τους εθνικούς μας στόχους.

Υπάρχει τώρα η δημοσιονομική προσαρμογή. Δε θα διάλεγε καμιά χώρα δημοσιονομική προσαρμογή τόσο φιλόδοξη, τόσο μεγάλη, δηλαδή τόσο δραστική μείωση του ελλείμματος μέσα σε δύο ή τρία ή και τέσσερα χρόνια.

Αυτό εάν ήταν να το διαλέξουμε μόνοι μας, θα το οργανώναμε με πολύ πιο ήπιο και συστηματικό τρόπο, αλλά κάποιος έπρεπε να πληρώνει για τα ετήσια ελλείμματα που θα διόγκωναν το χρέος και οι εταίροι μας δεν ήταν έτοιμοι να πληρώνουν για τα δικά μας ελλείμματα και το δικό μας πρόσθετο χρέος.

Τώρα μπορούμε αυτό να το κάνουμε μέσα σε μία χρονική περίοδο μεγαλύτερη, μέχρι το 2016 και βεβαίως αποδεικνύοντας στην πράξη ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε χωρίς αμφιθυμίες, με συστηματικό τρόπο τις διαρθρωτικές αλλαγές, εντάσσοντάς τες σε ένα εθνικό σχέδιο προοδευτικών μεταρρυθμίσεων μπορούμε να μειώσουμε την πίεση για οριζόντιες περικοπές, αυτό είναι που έχει σημασία.

Άρα για να μην ξεφύγω από τους χαρακτηρισμούς που δώσατε, ναι έγιναν λάθη, ναι έγιναν παραλείψεις, ναι τα πράγματα μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά, ναι οι συσχετισμοί ήταν πολύ δύσκολοι, πάρα πολύ σκληροί, το πράγμα πήγαινε ψηλαφιστά μέσα σε ένα περιβάλλον το οποίο ήταν παντελώς καινούριο και ασαφές και από ένα και σημείο και μετά πιστεύω ότι δρομολογήθηκε η σωστή στρατηγική και αυτή η στρατηγική αποδίδει καρπούς και θα αποδώσει καρπούς.

Β. Μούρτης (ΑΠΕ-ΜΠΕ): Ένα από τα ερωτήματα που είχαμε θέσει το 2007 στον κ. Παπανδρέου όταν είχε εκλεγεί Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ήταν πως θα διοικήσει το κόμμα, θα αποκλείσει όσους στήριξαν το Βαγγέλη Βενιζέλο, θα τους ενσωματώσει στη διοίκηση του κόμματος, τι θα κάνει;
Το ίδιο ερώτημα θέλω να απευθύνω και σε σας και με δεδομένο ότι χθες υπήρξαν κάποια περιστατικά εδώ στην Ιπποκράτους, όπου άρχισε λέει μια κάποια απογραφή του τι παραλαμβάνετε ή τι δεν παραλαμβάνετε και θα ήθελα να ξέρω εάν αυτό έγινε με τη δική σας άδεια, τη δική σας έγκριση και τι ακριβώς είναι αυτή η απογραφή, αν γίνεται. Ευχαριστώ.  

Ευ. Βενιζέλος:  Κύριε Μούρτη, τα πράγματα είναι τόσο απλά, τόσο φιλικά και τόσο αυτονόητα. Το ΠΑΣΟΚ πηγαίνει όλο μαζί ενωμένο, συσπειρωμένο, αλληλέγγυο, το ΠΑΣΟΚ αγωνίζεται να κρατήσει όρθια την παράταξη γιατί δε μας ενδιαφέρει μόνο το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα, αλλά μας ενδιαφέρει ένα ολόκληρο ιστορικό κίνημα. Το ΠΑΣΟΚ έχει συνδέσει την τύχη του με το έθνος, με την πατρίδα, δεν περισσεύει κανείς. Καμία μικρότητα, καμία επιπολαιότητα δεν εκφράζει τη δική μου αντίληψη για το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ θέλουμε να είναι γενναιόδωρο, το ΠΑΣΟΚ θα είναι μια μεγάλη αγκαλιά για όλα τα μέλη όλους τους φίλους όλα τα στελέχη. Δεν περισσεύει κανείς, όλοι θα είναι δίπλα μου και θα είμαι δίπλα σε όλους.    

Κική Παππά (Εξπρές/Αθήνα 984): Κύριε Υπουργέ, άκουσα πως απαντήσατε και σε αυτή την ερώτηση, αλλά και προηγουμένως που απευθύνατε ένα κάλεσμα σε όλους όσους έχουν αδρανοποιηθεί, εν τούτοις το ΠΑΣΟΚ πριν από λίγες μέρες υπέστη μία αρκετά σοβαρή εσωτερική διάσπαση με τις διαγραφές. Θα ήθελα να ρωτήσω, αν έχετε δεύτερες σκέψεις και τι θα κάνετε με τους Βουλευτές που έχουν διαγραφεί από την Κοινοβουλευτική Ομάδα;  

Ευ. Βενιζέλος: Κατ΄ αρχάς πρέπει να σας πω ότι δεν έχω πρώτες και δεύτερες σκέψεις, προσπαθώ να έχω ώριμες σκέψεις και συστηματικές. Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι στη Βουλή που έχουν τις δικές τους απόψεις, έκαναν τις δικές τους επιλογές, ο κάθε ένας από αυτούς είναι μια χωριστή περίπτωση και νομίζω ότι είναι κατανοητό πως το ΠΑΣΟΚ έχει αρχές, θέσεις, έχει στρατευθεί γύρω από ορισμένες επιλογές και πρέπει αυτές να διατυπώνονται με αξιόπιστο τρόπο απέναντι στον ελληνικό λαό.

Το ΠΑΣΟΚ είναι βέβαια πάντα ανοικτό, ο καθένας μπορεί πάντα να επαναπροσδιορίσει και να αξιολογήσει μόνος τη στάση του. Ας ολοκληρωθούν οι διαδικασίες της Κυριακής της 18ης Μαρτίου, ας συγκροτηθούμε ως παράταξη ενόψει των εκλογών και θα έχουμε την ευκαιρία να αξιολογήσουμε κάθε περίπτωση χωριστά με βάση αυτές τις αρχές και αυτά τα κριτήρια στα οποία αναφέρθηκα.

Β. Κεχαγιά (Τα Νέα): Κύριε Υπουργέ, τις τελευταίες μέρες έχει ξεκινήσει δειλά – δειλά μια συζήτηση, μάλιστα τέθηκε και στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, σε σχέση με το πότε μπορούν να δημοσιοποιούνται οι δημοσκοπήσεις. Από την πλευρά σας θα βλέπατε θετικά να αρθεί η απαγόρευση που εμποδίζει 15 μέρες πριν από τις εκλογές τη δημοσιοποίηση των ευρημάτων μετρήσεων της κοινής γνώμης;

Ευ. Βενιζέλος: Κυρία Κεχαγιά αυτή είναι μια πολύ παλιά συζήτηση. Δεν έχω ενημερωθεί για την τελευταία της φάση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Θα ήθελα να ενημερωθώ, θα ενημερωθώ από τον Πρόεδρο της Επιτροπής τον φίλο τον Θανάση Τσούρα. Σημασία έχει ό,τι αποφασιστεί να έχει ευρύτατη αποδοχή. Το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να κινηθεί μόνο του, ή χωρίς την αναγκαία ευελιξία και γενναιοδωρία δεν πρέπει να έχουμε μια στείρα αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών, αλλά πρέπει να υπάρχει ένας σαφής κώδικας δεοντολογίας, πρέπει να υπάρχει διαφάνεια, πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης στο πρωτογενές υλικό και πρέπει η θέση που θα διαμορφωθεί από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, να έχει ευρύτατη για να μην πω καθολική αποδοχή.

Β. Νέδος (Καθημερινή): Έρχονται εκλογές, η συζήτηση για τα οικονομικά είναι λίγο–πολύ προεξοφλημένη με την έννοια ότι η χώρα είναι στις ράγες του Μνημονίου, πολλές παρεκκλίσεις δεν μπορούν να γίνουν. Ήθελα να ρωτήσω τι είναι το διαφορετικό που μπορεί να προτείνει το ΠΑΣΟΚ τελικά στον κόσμο σε έξι–επτά εβδομάδες και μπορεί να κινηθεί έξω από όσα ήδη έχουν προκαθοριστεί από το Μνημόνιο και τη νέα δανειακή σύμβαση. Ευχαριστώ.

Ευ. Βενιζέλος: Το Μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση δεν είναι το τέλος της πολιτικής, το τέλος της ιδεολογίας, ούτε καν το τέλος της κρίσης. Η δανειακή σύμβαση -την οποία υπέγραψα σήμερα το πρωί μετά από την έγκρισή της από το Υπουργικό Συμβούλιο και θα ακολουθήσει και η έγκριση από την Βουλή, έχουν εγκριθεί ήδη οι προηγούμενες οι προκαταρτικές δανειακές συμβάσεις- είναι μια αναγκαστική πράξη για να κρατηθεί η χώρα όρθια, είναι μια αναγκαστική πράξη επωφελούς διαχείρισης για τη χώρα.

Το Μνημόνιο, το νέο πρόγραμμα, περιλαμβάνει πάρα πολλά αναγκαία πράγματα για τη χώρα, που θα έπρεπε να τα έχουμε αποφασίσει και εφαρμόσει προ πολλού, περιλαμβάνει και πράγματα που τα έχουν ζητήσει και επιβάλλει οι εταίροι και δανειστές μας, γιατί απηχούν τη δική τους αντίληψη για το πώς πρέπει να λειτουργεί μια οικονομία, για το πώς βγαίνεις από την κρίση, πως επιτυγχάνεις την ανταγωνιστικότητα και τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Είναι ένα μοντέλο που κυριαρχεί στην Ευρώπη, που  κυριαρχεί διεθνώς με το οποίο μπορεί να διαφωνεί κάποιος ή μπορεί να συμφωνεί. Βλέπετε δυστυχώς η Ευρώπη έχει γίνει μονόχρωμη, ετεροβαρής, πολύ συντηρητική, οι συσχετισμοί δεν είναι φιλικοί για τα ευρωπαϊκά σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά Κόμματα, άρα η δανειακή σύμβαση δεν είναι το προϊόν της ιδεολογικής μας επιλογής, δεν είναι το προϊόν της ψυχής μας, αλλά είναι μια πράξη αναγκαία για τη χώρα και εμείς πρέπει να την εντάξουμε σε ευρύτερα εθνικά συμφραζόμενα, σε ένα σχέδιο που να την κάνει όσο γίνεται πιο αποτελεσματική και δημιουργική για τη χώρα.

Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Το μεγάλο στοίχημα είναι να προτείνεις πολιτικές –και αυτό κάνει το ΠΑΣΟΚ- που είναι υπεύθυνες, που εναρμονίζονται με τις δεσμεύσεις της χώρας γιατί η χώρα πρέπει να είναι συνεπής στις διεθνείς της δεσμεύσεις, να είναι έντιμη με τους εταίρους και δανειστές της, γιατί πολύ απλά διαφορετικά δεν θα γίνει εκταμίευση των επόμενων δόσεων και ταυτόχρονα πρέπει να προσθέτουμε δικές μας εσωτερικές επιλογές και προτεραιότητες, οι οποίες εναρμονίζουν τη δανειακή σύμβαση και το νέο πρόγραμμα με την εθνική στρατηγική που είναι: ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη, αλληλεγγύη.

Και το κοινωνικό κράτος μπορείς να διασώσεις. Και το εγγυημένο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης επί του πεδίου όχι με οριζόντιες παροχές, αλλά γι' αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη στο χώρο που ζουν μπορείς να εφαρμόσεις. Και τη δημόσια διοίκηση μπορείς να την κάνεις φιλική για τον πολίτη, εξυπηρετική, φιλοεπενδυτική. Και ασφάλεια στην καθημερινή ζωή μπορείς να προσφέρεις. Και το πρόβλημα του κέντρου των πόλεων μπορείς να λύσεις. Και την εγκληματικότητα μπορείς να καταπολεμήσεις. Και νέες ευκαιρίες επενδύσεων και απασχόλησης μπορείς να προσφέρεις κυρίως στους νέους, μέσα στο Μνημόνιο, μέσα στο νέο πρόγραμμα, με δεδομένη τη δανειακή σύμβαση. Αυτό είναι το στοίχημα.

Αλλά αυτό που ενοχλεί -και που ενοχλεί ως εκδήλωση υποκρισίας, γι' αυτό λέω ότι υπάρχει ένα μέτωπο υποκρισίας και δημαγωγίας- είναι να έχεις υπογράψει τις δεσμεύσεις και να λες ότι δεν σε δεσμεύουν, ή ότι θα τις επαναδιαπραγματευτείς. Να έχεις συμπράξει σε πολύ δύσκολες αποφάσεις και να λες ότι εσύ θα ήθελες να έχουν ληφθεί άλλες καλύτερες ή φιλικότερες αποφάσεις, λες και υπάρχουν κάποιοι που δεν θα το ήθελαν αυτό.

Δεν μπορεί να γίνεται αυτή η υποκριτική και -θα μου επιτρέψετε να πω- προσβλητική για τη νοημοσύνη μας, ταξινόμηση προσώπων και πολιτικών δυνάμεων. Δεν υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί, δεν υπάρχουν οι υφεσιακοί και αναπτυξιακοί, δεν υπάρχουν αυτοί που είναι υπέρ της περικοπής και αυτοί που είναι κατά της περικοπής των συντάξεων, δεν υπάρχουν αυτοί που είναι υπέρ της διατήρησης και αυτοί που είναι υπέρ της μείωσης των πολυτεκνικών επιδομάτων. Ακούω τη Νέα Δημοκρατία που λέει «εμείς δεσμευόμαστε να επαναφέρουμε τα πολυτεκνικά επιδόματα και να αναπληρώσουμε τις συντάξεις μέχρι 700 ευρώ», το βρίσκω τραγικά λίγο αυτό. Γιατί μόνο αυτό; Εγώ έχω πονέσει κι έχω λυπηθεί όχι μόνο γι' αυτό αλλά και για πολλές άλλες περικοπές και όλες πρέπει να αποκατασταθούν. Πρέπει να υπάρχει προοπτική αποκατάστασης των απωλειών και άρσης των ανισοτήτων.

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χάσει τη δουλειά τους, υπάρχουν επιχειρήσεις που έχουν κλείσει, υπάρχουν άνεργοι νέοι μέχρι 24 ετών, που φτάνουν στο 48% του ενεργού πληθυσμού, υπάρχουν εργαζόμενοι οι οποίοι θέλουν 5 χρόνια για να βγουν στη σύνταξη και βρίσκονται χωρίς δουλειά και δεν μπορούν να έχουν μια ικανοποιητική σύνταξη, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν δει τα παιδιά τους να σπουδάζουν, να παίρνουν πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά και δεν μπορούν να βρουν μια δουλειά. Το να αποκαταστήσεις τη δική τους ελπίδα και προοπτική είναι πιο σημαντικό, ή εξίσου σημαντικό με το να παίρνει πολυτεκνικό επίδομα και όποιος έχει εισόδημα άνω των 50.000 ευρώ το χρόνο! Έτσι δεν είναι;

Αυτό, το βρίσκω τραγικά λίγο και υποκριτικό. Γιατί ξέρουν πάρα πολύ καλά οι φίλοι μας της Νέας Δημοκρατίας πως έγινε η διαπραγμάτευση, πως αναγκαστήκαμε να φτάσουμε σε ορισμένες αποφάσεις για να μπορέσουμε να συνάψουμε το νέο πρόγραμμα και το PSI, για να βάλουμε τη χώρα σε μια τροχιά επανόδου στη δημοσιονομική της ανεξαρτησία και κυριαρχία.

Γιατί αν δεν το πετυχαίναμε αυτό, αν ξημέρωνε διαφορετικά η 21η Φεβρουαρίου χωρίς επιτυχία, αν ξημέρωνε διαφορετικά η 8η Μαρτίου χωρίς το PSI χωρίς την αναγκαία απαρτία και πλειοψηφία, έχει σκεφτεί κανείς από αυτούς που τα λένε αυτά, τι θα συνέβαινε στον τόπο;

Με βλέπετε ίσως λίγο πιο εφησυχασμένο, λίγο πιο χαρούμενο, λίγο πιο χαλαρό, αν και δεν υπάρχουν περιθώρια χαλάρωσης για τον τόπο, σε σχέση με την αγωνία όλων των προηγούμενων μηνών; Θα σας εξομολογηθώ κάποτε την εμπειρία αυτών των πολύωρων και πολυήμερων διαπραγματεύσεων.
  
Θα σας εξομολογηθώ κάποτε τι σημαίνει να έχεις την αγωνία για μια χώρα που κρέμεται από μια κλωστή. Ναι, για μένα η 18η Μαρτίου είναι ένα πανηγύρι δημοκρατίας και συμμετοχής σε σχέση με το τι έχω περάσει μεταξύ 20ής και 21ης Φεβρουαρίου ή μεταξύ 7ης και 9ης Μαρτίου.

Ναι, είναι ένα πανηγύρι δημοκρατίας και συμμετοχής, το οποίο το δικαιούται το ΠΑΣΟΚ ως εκφραστής της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, γιατί δώσαμε μια μάχη για το μέλλον του τόπου αυτού έχοντας συνείδηση των ευθυνών μας για το παρελθόν του τόπου αυτού. Αλλά έχουν κι άλλοι ευθύνες, δεν έχουμε μόνο εμείς.

Έγινε πολύ δυσανάλογα και άδικα η κατανομή αυτή, και εξακολουθούν να κρύβονται πίσω από μένα και πίσω από τους συναδέλφους μου στην κυβέρνηση οι γνωστοί αντιπολιτευόμενοι συμπολιτευόμενοι και συμπολιτευόμενοι αντιπολιτευόμενοι. Αλλά τώρα πάμε για εκλογές, πάμε για νέο κυβερνητικό σχήμα. Τα ψέματα και οι ευκολίες τελείωσαν. Το μέτωπο της υποκρισίας από αριστερά και από δεξιά δεν έχει προοπτική και μέλλον ούτε το ίδιο ούτε ο τόπος με αυτό.  

Δ. Μποτώνης (ΝΕΤ): Ήθελα κ. Υπουργέ να σας ρωτήσω, βλέπω τη λέξη «Αρχίζουμε» αλλά δεν βλέπω τον πράσινο ήλιο. Σημαίνει κάτι αυτό, με βάση πάντα αρχές και αξίες που είπατε ότι είναι αναλλοίωτες. Και επίσης θέλω να μου πείτε, ο Γιώργος Παπανδρέου, ποιος θα είναι ο ρόλος του την επόμενη ημέρα κι αν θα είναι στα ψηφοδέλτια.  

Ευ. Βενιζέλος:  Το ρόλο του ο Γιώργος Παπανδρέου τον προσδιόρισε με πολύ σαφή τρόπο κατά την ομιλία του στην Εθνική Συνδιάσκεψη. Ο Γιώργος Παπανδρέου θα είναι πάντα μαζί μας. Είναι ένα στοιχείο της φυσιογνωμίας και της  ιστορίας του κινήματος πολύτιμο το οποίο θα αξιοποιηθεί στο έπακρο. Είναι ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Είναι ο φίλος μας, ο σύντροφός μας, συστρατευμένος στην υπόθεσή μας και φυσικά θα κοσμήσει και τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ ως πρώην Πρωθυπουργός, που όπως ξέρετε εκλέγεται χωρίς σταυρό προτίμησης σε όποια περιφέρεια επιλέξει. Τώρα ως προς τον ήλιο, ο ήλιος είναι μία πηγή ζωής. Δεν χρειάζεται να το βάζουμε πάνω από κάθε λέξη.

Σ. Μουρελάτου (Antenna): Θα ήθελα να επανέλθω στο κομμάτι των συναινέσεων. Για τις μετεκλογικές συμπράξεις ουσιαστικά δείξατε τους συσχετισμούς που θα βγάλει η κάλπη με την προϋπόθεση το ΠΑΣΟΚ να είναι ψηλά. Όμως στη Συνδιάσκεψη, αν ανίχνευσα καλά από την ομιλία σας…

Ευ. Βενιζέλος: Να σας πω κάτι; Έχω πλήρη επίγνωση των ερευνών της κοινής γνώμης. Ξέρω από ποιο σημείο ξεκινάμε. Ξεκινάμε από ένα χαμηλό σημείο. Ο αγώνας είναι πάρα πολύ δύσκολος. Τώρα ξεκινάμε τον αγώνα αυτόν. Έχουμε μπροστά μας μερικές εβδομάδες, θα τις αξιοποιήσουμε στο έπακρο. Οι εξελίξεις είναι γεωμετρικές συνήθως στην πολιτική, δεν είναι γραμμικές, και γι' αυτό εκφράζω την αισιοδοξία μου και την πίστη μου. Τώρα μπορείτε να διατυπώσετε την ερώτησή σας. Συγγνώμη για τη διακοπή.

Σ. Μουρελάτου (Antenna): Βάλατε ένα πλαίσιο συναινέσεων στη Συνδιάσκεψη, αν ανίχνευσα καλά από την ομιλία σας, και σ' αυτό το πλαίσιο των πολιτικών όρων είπατε ότι δεν χωράει ο ακραίος λαϊκισμός της δεξιάς, δεν χωράει ο τυχοδιωκτισμός της αριστεράς, η συμπαθής αριστερά. Αν τα ταυτοποιούσαμε με κόμματα, με τη Νέα Δημοκρατία, εάν ο λαός βγάλει αυτό το αποτέλεσμα στην κάλπη, θα μπορούσατε να ζητήσετε συναινέσεις; Θα μπορούσατε με τη Δημοκρατική Αριστερά; Θα μπορούσατε ενδεχομένως με το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό;

Ευ. Βενιζέλος: Κυρία Μουρελάτου καταρχάς ευχαριστώ που προσέξατε αυτό το τμήμα της ομιλίας μου. Εγώ δεν χαρακτήρισα πολιτικές δυνάμεις στο σύνολό τους και οριστικά. Χαρακτήρισα συγκεκριμένες, κατά τη γνώμη μου, βλαπτικές και επικίνδυνες συμπεριφορές.

Δεν μπορούμε να συμπράξουμε με το δεξιό ή ακροδεξιό τυχοδιωκτισμό. Χρειάζεται εθνική υπευθυνότητα, συνέπεια, ρεαλισμός, ευαισθησία, προοδευτικότητα. Δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με τον αριστερό τυχοδιωκτισμό, με τα κόμματα της δραχμής, με τα κόμματα που θέλουν να οδηγήσουν το λαό στην απελπισία, στη φτώχεια, στην εξαθλίωση για να τον κάνουν πιο ριζοσπαστικό, για να προκαλέσουν την αλλαγή του κοινωνικού συσχετισμού μέσα από την καταστροφή της κοινωνίας.

Και υπάρχει και η τρίτη εκδοχή πράγματι. Η εκδοχή μιας συμπαθούς αριστεράς η οποία δεν ανοίγει μέτωπα. Είναι υπέρ όλων. Είναι υπέρ του ευρώ, αλλά κατά του προγράμματος. Είναι υπέρ της βοήθειας από τους δανειστές μας, αλλά χωρίς να αναλαμβάνουμε υποχρεώσεις. Είναι υπέρ του PSI αλλά χωρίς να θιγεί κανείς και να μην έχουμε καμία βλάβη και καμία απώλεια.

Δηλαδή είναι όλοι ευχαριστημένοι με έναν πολύ χαλαρό τρόπο, χωρίς να έχουμε κανένα μέτωπο, χωρίς να έχουμε καμία σύγκρουση και χωρίς να έχουμε και κανένα πρόγραμμα, κανένα σχέδιο.  Ε, λοιπόν, αυτές είναι συμπεριφορές οι οποίες δεν εναρμονίζονται με το επίπεδο της κρίσης. Δεν εναρμονίζονται με τις ανάγκες της πατρίδας. Τώρα ο καθένας μπορεί να τοποθετηθεί σε σχέση με αυτά, να αυτοτοποθετηθεί ή να τοποθετήσει τους άλλους και να καταλήξει στα συμπεράσματά του.

Α. Μόσχοβας (Κέρδος/iefimerida.gr): Καταρχάς μία διευκρίνιση στο ερώτημα του συναδέλφου προηγουμένως. Θα αλλάξετε τα σύμβολα και το όνομα του κόμματος το οποίο θα ηγηθείτε σε λίγες ημέρες; Δεν το διευκρινίσατε αυτό, γιατί αυτό σας ρώτησε νομίζω ο Διονύσης.

Ευ. Βενιζέλος: Να σας πω κάτι. Η δημοκρατική παράταξη έχει παραδόσεις, έχει συνέχεια και έχει πάντα το δικαίωμα της ανανέωσης γιατί πρέπει να εκφράζει πάντοτε τις παρούσες ανάγκες του ελληνικού  λαού. Είπα στην ομιλία μου στη Συνδιάσκεψη ότι το σύνθημα της αλλαγής της δεκαετίας του ΄80 έχει δυστυχώς μετατραπεί σε ένα φοβικό συντηρητισμό τώρα και το τραγικότερο για την ευρύτερη αριστερά και την παραδοσιακή αριστερά είναι ότι έχει γίνει συντηρητική.

Είναι η αριστερά του status quo. Είναι η αριστερά που δεν θέλει καμία αλλαγή πουθενά και οι μη προνομιούχοι της δεκαετίας του ΄80 βεβαίως έχουν δώσει τη θέση τους σε άλλους πραγματικούς μη προνομιούχους, γιατί μη προνομιούχος είναι πρωτίστως ο άνεργος, ο άνεργος νέος, είναι αυτός που βιώνει την ανασφάλεια, είναι αυτός που δεν μπορεί να κυκλοφορήσει σε συνοικίες ολόκληρες του κέντρου της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης και ούτω καθεξής.  Άρα λοιπόν το ζήτημα δεν είναι να αλλάξουμε τα σύμβολα. Το ζήτημα είναι να δώσουμε σύγχρονο, δυναμικό και αξιόπιστο περιεχόμενο στα σύμβολα.

Α. Μόσχοβας (Κέρδος/iefimerida.gr): Να κάνω την ερώτηση τώρα; Γιατί αυτό ήταν διευκρίνιση. Ήθελα να ρωτήσω το εξής. Είστε ένας άνθρωπος ο οποίος είναι αρκετά χρόνια στην πολιτική και μπήκατε στο ΠΑΣΟΚ το ΄89 σε δύσκολες περιόδους, αλλά είστε περίπου 25 χρόνια, αν υπολογίζω σωστά, στην κεντρική πολιτική σκηνή. Είστε Υπουργός επί πολλά έτη. Είστε κορυφαίο στέλεχος ενός κόμματος που είχε κυβερνητική και αντιπολιτευτική εξουσία αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Πώς θα μπορέσετε μάλλον να πείσετε τον άνεργο ότι εσείς συνιστάτε την αλλαγή; Τον άνεργο, τον συνταξιούχο. Αναφέρομαι έτσι σε μια – δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις κοινωνικές σήμερα. Τον άνθρωπο που αντιδρά, που εξοργίζεται, που ενδεχομένως πετάει και γιαούρτια, πώς θα τον πείσετε ότι εσείς που ήσασταν μέρος –εσείς προσωπικά εννοώ– ενός μεταπολιτευτικού συστήματος, που φαίνεται ότι εκμετρεί το ζην πια, πώς θα τον πείσετε ότι είστε κάτι διαφορετικό και για να σας εμπιστευθεί την ψήφο του στις εθνικές εκλογές;   

Ευ. Βενιζέλος: Αφού με ρωτάτε σε προσωπικό τόνο, θα σας απαντήσω σε προσωπικό τόνο. Ο καθένας έχει τη διαδρομή του. Εγώ δεν προέρχομαι από έναν κομματικό μηχανισμό. Δεν γεννήθηκα μέσα στην πολιτική ούτε γεννήθηκα Υπουργός Οικονομικών, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και προβεβλημένο στέλεχος, όπως λέτε, του πολιτικού βίου της χώρας.

Γεννήθηκα στη Δυτική Θεσσαλονίκη, στους Αμπελοκήπους, σε μία οδό που έφερε ένα όνομα που κατάλαβα τη σημασία του πολλά χρόνια αργότερα, στην οδό Ελευθερίας. Έχω φοιτήσει σε δημόσια σχολεία και έχω έρθει στην πολιτική από την οποία στην πραγματικότητα ποτέ δεν έφυγα, γιατί και ως παιδί στην πολιτική ήμουν.

Έχω έρθει στην επίσημη κοινοβουλευτική πολιτική μέσα από την κοινωνία των πολιτών, μέσα από το επάγγελμά μου, μέσα από την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, μέσα από τη δικηγορία, μέσα από τους αγώνες για τη δημοκρατική παράταξη. Όχι στο όνομα κάποιου κομματικού αξιώματος, αλλά μιας εσωτερικής παρόρμησης και μιας αξιακής τοποθέτησης.

Και ήρθα στο ΠΑΣΟΚ και στάθηκα στο πλευρά του Ανδρέα Παπανδρέου τη στιγμή που θέλανε να τον εξοντώσουν φυσικά, πολιτικά και ηθικά, γιατί ήθελαν δι’ αυτού να εξοντώσουν τη δημοκρατική παράταξη και την αυτονομία της πολιτικής. Και έτσι στρατεύτηκα στο επίσημο κοινοβουλευτικό ΠΑΣΟΚ και είχα την ευκαιρία να κάνω ό,τι μπόρεσα να κάνω, χωρίς να έχω την ευκαιρία να διαχειριστώ την οικονομία της χώρας ως Πρωθυπουργός ως Υπουργός Οικονομικών, μέχρι πολύ πρόσφατα, μέχρι πριν από 9 μήνες, όταν μπήκα μέσα στο καμίνι -είχε πει ένας συνάδελφος μέσα στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα μετά το τσουνάμι- για να βοηθήσω να σωθεί η χώρα και να σταθεί όρθια και η παράταξη.

Ο καθένας λοιπόν κουβαλάει τα βιώματά του ως εγγυήσεις, ο καθένας κουβαλάει τις ευαισθησίες του και πρέπει να σας πω ότι για μένα η χειρότερη μορφή υποκρισίας δημαγωγίας και λαϊκισμού είναι το να θέλεις να εμφανιστείς ως συμπαθής.

Προτιμώ να κρύβω τα αισθήματά μου και να κάνω καλά τη δουλειά μου, παρά να αφήνω τα συναισθήματά μου να εκδηλώνονται για να τα εξοφλώ επικοινωνιακά. Δεν το έκανα ποτέ στη ζωή μου αυτό, δε θα το κάνω, θέλω να βοηθάω με έναν τρόπο πρακτικό, συγκεκριμένο και παρουσιάζοντας αποτελέσματα. Και θέλω να ελπίζω ότι έτσι όπως γίνεται αυτή η ιστορία τώρα: μετά από τη διαχείριση της κρίσης στην οικονομία να καλούμαι να διαχειριστώ την κρίση της παράταξης ή μια παράταξη σε κρίση, είναι και βαρύ το φορτίο αλλά και δελεαστικό, γιατί μπορούμε πραγματικά όπως κάναμε πράγματα στο επίπεδο της Κυβέρνησης να κάνουμε και πράγματα στο επίπεδο της παράταξης, όλοι μαζί, συλλογικά.

Η συλλογικότητα, η ομαδικότητα, ο σεβασμός της προσωπικότητας όλων των στελεχών, όλων των μελών, ο διανοητικός πλούτος που πρέπει να εκφράζεται μέσα στο ΠΑΣΟΚ, είναι για μένα η αφετηρία μου και η πίστη μου και πιστεύω ότι αυτό έχει γίνει κατανοητό και από όλους τους φίλους, συντρόφους και συναδέλφους και θα πορευτούμε όλοι μαζί, προσφέροντας τον εαυτό μας και το είναι μας σε αυτή την υπόθεση. Γιατί σε τελευταία ανάλυση -και συγνώμη αν η έκφραση ακουστεί λίγο υπερβολική- στην πραγματικότητα τι είναι το ζητούμενο τώρα για μένα ή για μας όλους εδώ; Είναι μια ιστορικού χαρακτήρα αξιολόγηση που θα γίνει.

Και πραγματικά, υπάρχει κανείς που δε θέλει να τον αγαπάνε διαρκώς; Υπάρχει κανείς που θέλει να περάσει κάποια περίοδο στη ζωή του που δεν είναι πολύ συμπαθής, πολύ δημοφιλής; Αν σκεφτόμαστε τα πράγματα συγκυριακά, δημοσκοπικά, η επιλογή είναι πάρα πολύ εύκολη. Εάν σκεφθούμε τα πράγματα ιστορικά σε βάθος, με εθνική ευθύνη, από μια απόσταση όπως πρέπει για το καλό του τόπου, τότε η απάντηση γίνεται δυσκολότερη αλλά γίνεται και πιο ουσιαστική και οριστική.

Και εγώ έκανα αυτή την επιλογή, τη θέτω στην κρίση των συντρόφων μου, των φίλων μου και τελικά στην κρίση των πολιτών, στην κρίση κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας, γιατί εδώ αξιολογούνται και προτάσεις και πρόσωπα και προδιαθέσεις και ηθικές όχι μόνον πολιτικές στάσεις. Και νομίζω ότι ο κόσμος έχει και το ένστικτο και την ευφυΐα και τις προϋποθέσεις να αξιολογήσει και να αξιολογήσει αυστηρά και σωστά.

Θ. Πάλιου (Star Κεντρικής Ελλάδας): Είμαι από τη Λαμία, θα προσπαθήσω να συνδέσω λίγο και με την προηγούμενη την ερώτησή σας. Είναι η πρώτη φορά που εμείς βρισκόμαστε εδώ από περιφερειακά μέσα σε μια διακαναλική συνέντευξη. Όλη αυτή η εμπειρία λοιπόν κατά τη διάρκεια των σκληρών διαπραγματεύσεων από ότι καταλαβαίνουμε σας έχει αλλάξει και σαν άνθρωπο και σαν Πολιτικό. Ποια στοιχεία λοιπόν της πολιτικής που ακολουθήσατε μέχρι σήμερα τυχόν θα αποβάλλετε από τη νέα κατεύθυνση στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, για να προσεγγίσετε τον απλό πολίτη κυρίως στην περιφέρεια, γεφυρώνοντας αυτό το χάσμα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στο κόμμα και στην κοινωνία;  

Ευ. Βενιζέλος: Όπως είπα και προηγουμένως, μέχρι το 2009 θα έλεγα και σίγουρα μέχρι το 2010 οπότε είχαμε πια όλοι πλήρη γνώση και επίγνωση της κατάστασης της χώρας, η πολιτική διεξαγόταν στην Ελλάδα με έναν συμβατικό τρόπο, με έντονα παλαιοκομματικά χαρακτηριστικά, ήταν μία πολιτική υποσχέσεων, μία πολιτική η οποία στην πραγματικότητα δεν αναλάμβανε την ευθύνη όχι των δύσκολων πράξεων αλλά ούτε καν των δύσκολων λόγων.

Τώρα αυτό έχει τελειώσει οριστικά, δεν οδηγεί πουθενά, είναι άκρως επικίνδυνο. Γιατί όσοι το επιχειρήσουν, θα διαψευστούν με τόση ταχύτητα και τόση ένταση, που δε θα έχουν πια τη δυνατότητα να πουν τίποτα στον κόσμο. Άρα λοιπόν πρέπει να εγκαταστήσουμε μεταξύ μας μια σχέση απόλυτης αλήθειας και ειλικρίνειας, πρέπει να νοιώσουμε ότι έχουμε ενότητα και αλληλεγγύη.

Και εδώ το ζήτημα είναι: με τα δεδομένα που ξέρουμε, με την ένταση και το πάθος και την οξύτητα της κρίσης που ξέρουμε, με τους διεθνείς συσχετισμούς που ξέρουμε, με τα στενά περιθώρια για επιλογές που έχουμε, ποιοι είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν καλύτερα τη δουλειά προς όφελος του πιο αδύνατου και τελικά και προς όφελος του συνόλου του ελληνικού λαού;

Ποιο πρόσωπο μπορεί να είναι ο κατάλληλος Πρωθυπουργός της χώρας, ποια ομάδα προσώπων μπορεί να είναι αυτή που θα στελεχώσει την Κυβέρνηση, ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι θα διαχειριστούν την κρίση και θα δώσουν πρακτικές προοδευτικές λύσεις; Ποιος συσχετισμός πρέπει να υπάρχει στην επόμενη Βουλή, ποιοι πρέπει να έχουν τον καθοριστικό λόγο, πώς θα κυβερνηθεί ο τόπος;

Αυτά τα ερωτήματα, τα οποία είναι ερωτήματα που τα έχει στο μυαλό του και στα χείλη του κάθε άνθρωπος, πρέπει να απαντηθούν με πάρα πολύ απλό, πολύ συγκεκριμένο και πολύ πρακτικό τρόπο. Εγώ δίνω τις απαντήσεις μου, τις δίνει το ΠΑΣΟΚ τις απαντήσεις του και ο κάθε πολίτης πρέπει να σκεφτεί πως τοποθετείται απέναντι σε αυτά.

Ε. Σαββοπούλου (Star): Κύριε Υπουργέ, το πολυνομοσχέδιο που θα έρθει στη Βουλή τις επόμενες ημέρες και αφορά στις εκκρεμότητες της δανειακής σύμβασης, θα το φέρετε εσείς ή ο επόμενος Υπουργός Οικονομικών;

Ευ. Βενιζέλος: Κοιτάξτε, όπως έχω πει ήδη, όταν ολοκληρωθεί με το καλό η διαδικασία της Κυριακής, θα έχει αλλάξει η θεσμική μου ιδιότητα, δε θα μπορέσω να συνεχίσω να διατηρώ και την ιδιότητα του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών. Έχω συνεννοηθεί σχετικά με τον Πρωθυπουργό τον κ. Παπαδήμο, με τον οποίον είχαμε μια εξαιρετική, πολύ στενή, και θέλω να ελπίζω ότι θα κριθεί και αποτελεσματική, συνεργασία.

Αλλά βέβαια δεν θα πάψω να στηρίζω την Κυβέρνηση και μέχρι τη διάλυση της Βουλής και κατά την περίοδο μέχρι τις εκλογές, γιατί η χώρα πρέπει να φτάσει στις εκλογές και στο σχηματισμό της νέας Κυβέρνησης με τις καλύτερες προϋποθέσεις, να μη χάσει χρόνο, να μην αποκλίνει από θεμελιώδεις υποχρεώσεις της σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, για να μπορέσουμε να κατοχυρώσουμε τα θετικά στοιχεία όλης αυτής της προσπάθειας που κάναμε.

Άρα, λοιπόν, θα είναι όλα έτοιμα σε πολύ μεγάλο βαθμό και ελπίζω ότι χωρίς καμία καθυστέρηση και χωρίς καμία αρρυθμία, η Κυβέρνηση θα πορευθεί την πορεία της προς τη διάλυση της Βουλής και τις εκλογές.

Ε. Σαββοπούλου (Star): Άρα, έχετε συμφωνήσει και στο πρόσωπο, από τη στιγμή που λέτε ότι δεν θα υπάρχει καθυστέρηση.

Ευ. Βενιζέλος: Αυτά είναι αρμοδιότητα του Πρωθυπουργού. Λοιπόν να δεχθούμε μία ερώτηση ακόμη από ένα περιφερειακό μέσο ενημέρωσης; Παρακαλώ, προηγήθηκε ο συνάδελφός σας.

Φ. Ζάχαρης (Νέα Κρήτη/Κρήτη TV): Θα ξεκινήσω από ένα θέμα που αφορά την Περιφέρεια και ειδικά την Κρήτη. Εδώ και 15 χρόνια έχει εξαγγελθεί ένα από τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα στην Κρήτη, όπου τρεις Πρωθυπουργοί τουλάχιστον και πέντε Υπουργοί, υποσχέθηκαν την υλοποίησή του. Αυτό το έργο αφορά την κατασκευή του αεροδρομίου στο Καστέλι Ηρακλείου. Τα λεφτά, από ό,τι μαθαίνουμε υπάρχουν από την Τράπεζα Ευρωπαϊκών Επενδύσεων και επίσης και από ιδιώτες. Πως σκέφτεστε εσείς να αντιμετωπίσετε αυτό το θέμα όταν έρθετε πάλι στην εξουσία. Αυτό είναι το ερώτημα που αφορά την Περιφέρεια.

Ευ. Βενιζέλος:  Η απάντηση είναι: Με τον καλύτερο και ρεαλιστικότερο τρόπο. Αλλά πρέπει να πω σε εσάς και στους φίλους της Κρήτης και κυρίως της νότιας Κρήτης, ότι δεν μπορώ να δώσω μία υπεύθυνη απάντηση τώρα, πρέπει να συζητήσω με αυτούς που θα έχουν την ευθύνη στο Υπουργείο Υποδομών, στο Υπουργείο Ανάπτυξης, στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να μπορέσω να δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση. Αν μου είχατε θέσει την ερώτηση αυτή μερικές εβδομάδες ή μερικούς μήνες νωρίτερα, θα είχα φροντίσει να συγκροτηθεί η απάντηση υπεύθυνα και να σας έχει δοθεί.

Γ. Πλης (Achaia Channel): Κύριε Υπουργέ, να κάνω μια ερώτηση εγώ γιατί όλοι έβαλαν επί προσωπικού, εγώ θα πω επειδή είμαστε από την Αχαΐα και έχει μια μικρή τουλάχιστον συμβολή στο να υπάρχουν αυτά τα γραφεία, μια ερώτηση.
Χτες η κα Κατσέλη και ο κ. Καστανίδης είπαν ότι ίδρυσαν ένα δημοκρατικό σοσιαλιστικό Κόμμα, λέγοντας ότι εσείς μόνο τέτοιο δεν είστε πλέον, έχοντας παραβεί κάθε αρχή καταστατική που είχατε.
Ένα δεύτερο ερώτημα που αφορά και την Αχαΐα, πως θα κάνετε διαδικασίες και τι θα αλλάξετε σε ένα Κόμμα, που στην Αχαΐα είναι κομμένα τα τηλέφωνα της Νομαρχιακής Οργάνωσης, ο κ. Λοβέρδος άφησε αιχμές για την κατάσταση του Κόμματος. Τι θα κάνετε γι' αυτό;

Ευ. Βενιζέλος: Για το πρώτο σκέλος της ερώτησής σας δεν έχω να πω τίποτε άλλο, ό,τι είχα να πω το είπα. Δεν χρειάζεται να ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια πράγματα. Για το δεύτερο, ξέρω πόσο άσχημη είναι η κατάσταση. Εδώ κρατήσαμε μία οικονομία, όπως η ελληνική, σε βαθιά κρίση όρθια, δεν θα κρατήσουμε όρθιο το ΠΑΣΟΚ με τα οικονομικά και οργανωτικά του προβλήματα; Είναι πιο εύκολο το εγχείρημα αυτό!

Ε. Βανταράκη (TV4 Δωδεκανήσσου): Θα ήθελα να μας πείτε, όπως γνωρίζετε εκπρόσωποι των φορέων των νησιών του Αιγαίου βρίσκονται σε μεγάλο αναβρασμό ενόψει της τουριστικής περιόδου, ανησυχούν για τους συντελεστές ΦΠΑ οι οποίοι ακούγεται ότι θα καταργηθούν, οι μειωμένοι συντελεστές. Θα ήταν καθοριστική η απάντησή σας όσον αφορά την τουριστική …

Ευ. Βενιζέλος: Ισχύει η απάντηση που έχω δώσει κατ’ επανάληψη στους συναδέλφους μου τους βουλευτές των νησιών. Οι βουλευτές μας των Περιφερειών του Αιγαίου γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τα δεδομένα και χειρίζονται κατά τρόπο άψογο το θέμα αυτό. Άρα τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη ότι θα μεταφέρουν την πληροφόρηση στην τοπική κοινή γνώμη με τον καλύτερο τρόπο.

Ε. Βανταράκη (TV4 Δωδεκανήσσου): Θα παρέμβετε δηλαδή στην πολιτική;

Ευ. Βενιζέλος: Έχω κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω στο δικό μου επίπεδο και το ξέρουν αυτό οι συνάδελφοί μου οι βουλευτές των νησιών και του νότιου και του βόρειου Αιγαίου.

Γ. Μέρμελας (Greek Voice Radio): Μια ερώτηση για την ομογένεια κ. Υπουργέ. Σήμερα στην ΕΡΤ στην εκπομπή το πρωί που την έβλεπε όλη η ομογένεια των Ηνωμένων Πολιτειών η κα Τόνια Αντωνίου είπε με απλά λόγια πως φτάσαμε στο Μνημόνιο και ο κ. Παπαδημούλης είπε ότι στο Μνημόνιο φτάσαμε με την ευθύνη όλων των ελληνικών Κυβερνήσεων τα τελευταία 30 χρόνια. Το ερώτημα είναι: θα ήταν σε καλύτερη οικονομική θέση σήμερα η Ελλάδα εάν το Μάιο του 2010 η Νέα Δημοκρατία στήριζε το Μνημόνιο όπως το στηρίζει σήμερα για το οποίο ζητά να το εξαργυρώσει με εκλογική νίκη αυτοδυναμία;

Ευ. Βενιζέλος: Κύριε Μέρμελα εγώ όπως ξέρετε το Μάιο του 2010 επέμενα στις εσωτερικές συζητήσεις στην Κυβέρνηση να ψηφιστεί από τη Βουλή το Μνημόνιο και ο Εφαρμοστικός Νόμος με αυξημένη πλειοψηφία 180 ψήφων, γιατί δεν έπρεπε το βάρος να το σηκώσει το ΠΑΣΟΚ μόνο του. Η αλήθεια είναι ότι η υπερβολική αίσθηση ευθύνης του ΠΑΣΟΚ και η πιεστική κατάσταση που υπήρχε, η ανάγκη να συναφθεί η δανειακή σύμβαση αμέσως, δεν οδήγησε στην επιλογή αυτής της διαδικασίας, η οποία θα έθετε τη Νέα Δημοκρατία προ των ευθυνών της.

Ο κ. Σαμαράς διαπαιδαγώγησε το Κόμμα του και την Παράταξή του επί μήνες σε μια αντιμνημονιακή λογική και όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, όταν αντιλήφθηκε ότι αυτά που έλεγε επί μήνες ολόκληρους ήταν ανακριβή και αδιέξοδα, έκανε μια στροφή 180 μοιρών, έκανε μια άλλη επιλογή: Την επιλογή αυτή ποτέ δεν την παραδέχτηκε με θάρρος με ολοκληρωμένο τρόπο, πάντα κράτησε μια επαμφοτερίζουσα στάση, μια «ήξεις αφίξεις» στάση, αυτή  που χαρακτηρίζω «αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση και συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση», θέλοντας να εμφανίζεται ταυτόχρονα ως ο ένας από τους δυο κυβερνητικούς εταίρους και ως ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτό είναι ένα φαινόμενο το οποίο είναι ακατανόητο για τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή δεδομένα.

Αλλά με βοηθάτε να πω κάτι άλλο συναφές με αυτό που ρωτήσατε και έτσι να κλείσουμε και την πρώτη μας αυτή συνέντευξη, θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε αρκετές φορές. Ας δούμε λίγο τη μεγάλη εικόνα. Έχω πολύ καλή αίσθηση της κατάστασης, γνωρίζω πολύ καλά τι τραβάει ο κάθε Έλληνας, γνωρίζω τι σημαίνει ύφεση όχι ως ποσοστό -7%, ή -6%, ή -4% του ΑΕΠ, αλλά γνωρίζω τι σημαίνει ύφεση στην επιχείρηση, στο νοικοκυριό, στο τζίρο, στην ανεργία, τι σημαίνει να μην μπορείς να σταυρώσεις πελάτη, τι σημαίνει να μένουν απούλητα διαμερίσματα στην αγορά να μην κινείται η οικοδομή, τι σημαίνει να έχεις πρόβλημα στον τουρισμό λόγω της δυσφήμισης και της κακής επωνυμίας της χώρας ή λόγω των επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας, τι σημαίνει να τα βγάζεις πέρα με πενιχρό εισόδημα το οποίο να γίνεται ακόμη μικρότερο γιατί μειώνεται ο κατώτερος μισθός, τι τραβάει ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα. Αυτή είναι η ζοφερή εικόνα της κρίσης.

Η χώρα είναι για πέντε χρόνια σε ύφεση. Το λέει αυτό ο κ. Σαμαράς και δεν κάνει τον υπολογισμό με τα δάχτυλά του να μετρήσει και να δει ότι αυτό ξεκινάει το 2008 που είναι έτος της Νέας Δημοκρατίας, το 2009 που είναι έτος της Νέας Δημοκρατίας και μετά μπαίνουμε στο φαύλο κύκλο της ύφεσης και της δημοσιονομικής προσαρμογής κι έτσι έχουμε πέντε χρόνια ύφεση σε επίπεδα τα οποία δεν είναι ειρηνικά, είναι πολεμικά.

Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα κι από αυτήν πάμε να ξεφύγουμε τώρα με τομή αυτό που έγινε με το δημόσιο χρέος: το PSI, η βιωσιμότητα, η αλλαγή σελίδας. Όχι εύκολα, αλλά οι προϋποθέσεις. Και σε αυτό φτάσαμε σταδιακά, μέσα από πολύμηνη διαπραγμάτευση και τον Ιούλιο που έγινε η πρώτη φάση ξέραμε πως θα πάμε στη δεύτερη, τι πρέπει να γίνει, υπήρξε ένα σχέδιο.

Και όταν έφυγε η τρόικα στα τέλη Αυγούστου, όταν συγκρουστήκαμε, συγκρουστήκαμε γιατί έπρεπε να γίνει μία προσπάθεια ορθής διαπραγμάτευσης, έπρεπε να θέσουμε όλα τα ζητήματα και κυρίως το ζήτημα της ύφεσης, για να πάμε μετά όχι σε μία δόση αλλά σε ένα νέο πρόγραμμα, το οποίο τελικά ξεπέρασε και τα 130 δισεκατομμύρια ευρώ γιατί αυξήθηκε και πήγε στα 138,2 δισεκατομμύρια ευρώ τελικά και περιέλαβε και το 2015 ως έτος παροχής βοήθειας και στήριξης.

Ξέρω λοιπόν τι γίνεται με τους νέους ανθρώπους, τι γίνεται με τους ανθρώπους μέσης ηλικίας, τι γίνεται με τις μονογονεϊκές οικογένειες. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων διαρκώς, αυτούς επικαλούμαστε, αυτούς θέλουμε να στηρίξουμε, γι΄ αυτούς αγωνιζόμαστε.

Θα μου πείτε, πως είναι δυνατόν να αγωνίζεσαι για κάποιους και τελικά να ψηφίζεις στη Βουλή περικοπή μισθών ή συντάξεων; Η απάντηση είναι πολύ απλή: Εάν δεν γίνει η περικοπή αυτή, θα οδηγηθεί η χώρα εκτός προγράμματος, εκτός βοήθειας, άρα η περικοπή δε θα είναι 10% ή 5% στις μικρές συντάξεις, θα είναι 60%-70%.

Το ερώτημα είναι «ποιος φταίει γι΄ αυτό». Γι΄ αυτό φταίνε οι αποφάσεις των τελευταίων πέντε μηνών της Κυβέρνησης Παπαδήμου, οι αποφάσεις των τελευταίων εννέα μηνών που ήμουνα εγώ στο Υπουργείο Οικονομικών, φταίνε οι αποφάσεις των τελευταίων 28 μηνών από τις εκλογές του 2009;

Ναι, υπήρξαν και την περίοδο αυτή λάθη, καθυστερήσεις, αμφιθυμίες, αρρυθμίες, θα μπορούσαν να έχουν γίνει κάποια πράγματα γρηγορότερα, καλύτερα, οι εταίροι μας θα μπορούσαν να είναι πιο γρήγοροι στις αντιδράσεις, πιο φιλικοί, λιγότερο επίμονοι και πιεστικοί.

Αλλά αυτό που κατά βάθος φταίει, που στην πραγματικότητα φταίει, είναι ότι οδηγήσαμε τη χώρα στο μη περαιτέρω, οδηγήσαμε τη χώρα στην απόλυτη ταπείνωση και τον εκτροχιασμό, με ένα δημοσιονομικό έλλειμμα εκτός ελέγχου και με μία δυναμική χρέους η οποία οδηγούσε στην εθνική απογύμνωση, στην εθνική καταστροφή.

Διαμορφώσαμε μία ψευδαίσθηση, μία πλαστή ευφορία, μία φούσκα και φέραμε τελικά μία χώρα η οποία έχει δυναμισμό, πλούτο, ανθρώπους έξυπνους και ικανούς, σε μία κατάσταση απελπισίας και απόγνωσης και ταπείνωσης. Γιατί όταν πας και παρακαλάς να σε βοηθήσουν, να σε δανείσουν, να σε σώσουν, βάζεις το κεφάλι κάτω, ταπεινώνεσαι.

Και τώρα έπρεπε εμείς να σηκώσουμε το βάρος μιας διαχρονικής ευθύνης που δεν είναι η ευθύνη της Κυβέρνησης Καραμανλή από το 2004 έως το 2009, που είναι η πιο νωπή περίοδος ευθύνης. Είναι η ευθύνη όλης της περιόδου της μεταπολίτευσης, όλης της μεταπολεμικής θα έλεγα καλύτερα περιόδου. Και πρέπει τώρα να ξαναγνωριστούμε, πρέπει να πούμε την αλήθεια και πρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι μας, γιατί έχουμε υποστεί πάρα πολλές ταπεινώσεις που δεν το αντέχει αυτό η υπερηφάνεια και η αξιοπρέπεια του Έλληνα και πρέπει να του πούμε του Έλληνα πολίτη «ψηλά το κεφάλι Έλληνα, πρέπει να νοιώσεις ότι έχεις ξανά ευκαιρία».

Και αυτό το «ψηλά το κεφάλι, έχεις ξανά ευκαιρία» το έχουμε τώρα στα χέρια μας, το καταφέραμε. Δεν μπορεί να το εξαργυρώσει ο καθένας ατομικά ακόμη, αλλά θα φτάσουμε και σε αυτό, αρκεί να μείνουμε σταθεροί στη γραμμή μας αυτή.

Άρα λοιπόν τώρα υπάρχει ένα μεγάλο παράθυρο ευκαιρίας και αυτό πρέπει να το αξιοποιήσουμε στο έπακρο, αποφεύγοντας λάθη και το κύριο λάθος που πρέπει να αποφύγουμε, το εθνικό καταστροφικό λάθος είναι αυτό το άθλημα της υποκρισίας, της απλούστευσης και της δημαγωγίας. Αυτό θα είναι ασυγχώρητο.

Η δευτέρα πλάνη θα είναι χείρων της πρώτης. Και είναι πραγματικά εξαιρετικά επικίνδυνο και ενοχλητικό, είναι σχεδόν σκανδαλώδες, να εμφανίζονται τώρα ως εγγυητές του μέλλοντος της χώρας, αυτοί που έχουν την πιο νωπή ευθύνη. Όχι την αποκλειστική, αλλά την πιο νωπή, με βάση τις διάφορες ιστορικές περιόδους ευθύνη για το κατάντημα της χώρας.

Άρα, λοιπόν, είμαι αισιόδοξος, γιατί η αισιοδοξία είναι μια υποχρέωση εθνική και ιστορική. Η Κυριακή με τη συμμετοχή των μελών-φίλων του ΠΑΣΟΚ, με τη συμμετοχή των πολιτικών σε αυτή τη διαδικασία θα μας επιτρέψει πραγματικά να αρχίσουμε. Αρχίζουμε και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συμμετοχή σας.

  

http://evenizelos.gr  

KATERINI FLASH NEWS http://katerini-blogs.blogspot.com